Europejski komisarz ds. środowiska Janez Potočnik stwierdził: „Głosowanie przez Radę za przyjęciem nowej dyrektywy w sprawie emisji z obiektów przemysłowych jest kamieniem milowym na drodze do kontroli zanieczyszczeń przemysłowych w Unii Europejskiej. Pomoże w zapewnieniu odpowiedniego poziomu ochrony obywateli UE przed zanieczyszczeniem przemysłowym. Istotnie wzmocni istniejące ramy prawne poprzez dalsze ograniczenie zanieczyszczenia powietrza i innych zanieczyszczeń środowiska, a także stanie się ważną siłą napędową dla innowacji ekologicznych.”

Wzmocnienie stosowania najlepszych dostępnych technik

Dyrektywa w sprawie emisji z obiektów przemysłowych aktualizuje i łączy siedem różnych obowiązujących aktów prawnych.

U podstaw nowej dyrektywy leży wzmocnienie stosowania najlepszych dostępnych technik (BAT), co powoduje, że wnioski w sprawie BAT są punktem odniesienia w procesie udzielania pozwoleń. Wniosek dotyczący dyrektywy dokonuje przeglądu dopuszczalnych wartości emisji, które mają zastosowanie do dużych obiektów energetycznego spalania w całej UE, aby dostosować je do najlepszych dostępnych technik.

Wymogi te powinny zapewnić, że operatorzy instalacji przemysłowych będą stosowali BAT w sposób bardziej jednolity i że w związku z tym zagwarantowane zostaną bardziej wyrównane szanse dla przemysłu.

Komisja uważa, że wnioski w sprawie BAT są niezbędne przy wdrażaniu BAT w sposób jasny, wykonalny i przejrzysty we wszystkich państwach członkowskich.

Pobudzanie ekoinnowacji i ograniczanie niepotrzebnych obciążeń dla operatorów

Zwiększenie roli BAT będzie wyraźnym sygnałem dla przemysłu, zachęcającym do podejmowania wysiłków w celu zagwarantowania przestrzegania najwyższych norm środowiskowych opisanych we wnioskach w sprawie BAT, po najniższych kosztach. Ponadto dyrektywa wymaga od państw członkowskich aktywnego promowania nowych technik, co napędza pozytywny cykl ciągłego doskonalenia efektywności środowiskowej unijnego przemysłu.

Uznając że niepotrzebne obciążenie administracyjne jest szkodliwe dla europejskiego przemysłu i jego konkurencyjności na międzynarodowym rynku, dyrektywa zmniejsza takie obciążenia administracyjne o 32 mln EUR rocznie na poziomie UE. Komisja będzie nadal współpracować z państwami członkowskimi, aby spróbować uniknąć zbędnych obciążeń administracyjnych na poziomie krajowym przy wdrażaniu dyrektywy w najbliższych latach.

Ograniczanie emisji z największych obiektów energetycznego spalania

Pomimo znacznej redukcji emisji osiągniętej w ostatnich dwóch dekadach, obiekty energetycznego spalania zasilane paliwem kopalnym są nadal głównym źródłem emisji zanieczyszczeń do powietrza. Dyrektywa ustanawia bardziej rygorystyczne dopuszczalne wartości emisji dla największych zakładów w całej UE w celu zapewnienia stosowania przez nie BAT. Wynikające z tego korzyści w zakresie redukcji emisji wyniosą od 7 do 28 mld euro rocznie i spowodują zmniejszenie liczby przedwczesnych zgonów o 13 000 rocznie. Oznacza to oszczędności w postaci zmniejszenia skutków zdrowotnych zanieczyszczeń z dużych obiektów spalania dla obywateli UE, po uwzględnieniu kosztów dostosowania instalacji, takich jak instalowanie urządzeń redukujących emisje, ponoszonych przez operatorów.

Dyrektywa zapewnia, że zakłady te w znacznym stopniu ograniczą swoje szkodliwe emisje przy jednoczesnym zapewnieniu wystarczającej elastyczności gwarantującej krótko-i długoterminowe bezpieczeństwo dostaw energii w UE.

Poprawa narzędzi służących do kontroli i egzekwowania przestrzegania przepisów

Nowa dyrektywa obejmuje szereg ulepszonych mechanizmów mających służyć państwom członkowskim do sprawdzania i egzekwowania zgodności z nowymi przepisami. Przepisy dotyczące monitorowania emisji i sprawozdawczości oraz kontroli środowiskowych zostały w znacznym stopniu wzmocnione. Dokonano również ulepszeń w zakresie publicznego dostępu do informacji. Jaśniej sformułowane wymogi w zakresie wdrażania, które powinny spełnić państwa członkowskie będą ułatwiać Komisji zadanie zapewnienia pełnego stosowania dyrektywy.

Dalsze kroki

Przedmiotowa dyrektywa wejdzie w życie po upływie 20 dni od jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, które zgodnie z oczekiwaniami powinno nastąpić przed końcem 2010 r. Następnie państwa członkowskie będą miały 2 lata na transpozycję dyrektywy do swojego prawodawstwa i rozpoczęcie wdrażania nowych przepisów.