W dniu 17 grudnia 2008 roku osiągnięto porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim i Radą Unii Europejskiej w sprawie przyjęcia pakietu rozwiązań legislacyjnych zmierzających do kontrolowania i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych na terenie Unii Europejskiej, określanych jako pakiet energetyczno-klimatyczny. Głównym celem pakietu energetyczno-klimatycznego jest osiągnięcie do 2020 roku 20% redukcji emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej, w stosunku do poziomu emisji z 1990 roku. Dwoma kluczowymi elementami przyjętego pakietu, określającymi ramy prawne zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i w praktyce ustanawiającymi limity emisji dla poszczególnych państw członkowskich UE są: dyrektywa 2009/29/WE (tzw. dyrektywa EU ETS) i decyzja 2009/406/WE (tzw. decyzja non-ETS).

Niniejsze opracowanie stanowi próbę oszacowania całkowitego „limitu” krajowej emisji gazów cieplarnianych na lata 2013-2020 w podziale na system EU ETS oraz obszar non-ETS. Konstrukcja pakietu uniemożliwia precyzyjne wyznaczenie krajowego limitu emisji. Limit emisji w ujęciu krajowym występuje wyłącznie w obszarze non-ETS. Natomiast w obszarze EU ETS występuje jeden wspólny limit obejmujący wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Liczne wzajemne powiązania dyrektywy EU ETS i decyzji non-ETS, stopień złożoności tych aktów prawnych oraz toczące się prace w Komisji Europejskiej nad przygotowaniem i wydaniem aktów wykonawczych powodują, że obliczenie „limitu” emisji gazów cieplarnianych na poziomie kraju jest procesem skomplikowanym i na dzień dzisiejszy może mieć jedynie charakter szacunkowy. Niniejsza analiza pokazuje więc jedynie możliwy sposób takiego obliczenia, podaje przykładowe wyniki wyrażone wielkością emisji oraz wartością limitów/uprawnień, jak również wskazuje na zależność pomiędzy mechanizmami przydziału uprawnień do emisji, a konsekwencjami gospodarczymi dla Polski. Dokument może być pomocny w lepszym zrozumieniu wynikających z pakietu energetyczno-klimatycznego mechanizmów wyznaczających krajowe „limity” emisji, oraz przy optymalizacji podejmowanych działań zmierzających do osiągnięcia dalszych redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Dokument pt. „Metodyka wraz z przykładowym obliczeniem „limitu” krajowej emisji gazów cieplarnianych dla Polski na lata 2013-2020 (dyrektywa EU ETS i decyzja non-ETS)” – do pobrania w pliku PDF.