1) Zdaniem górników: wprowadzenie pakietu energetyczno-klimatycznego spowoduje utratę 220 tys. miejsc pracy w Polsce w latach 2012-2020.

Tymczasem, ekolodzy przypominają, że w efekcie przechodzenia na gospodarkę niskowęglową do roku 2020 w Polsce powstanie nawet 350 tys. nowych miejsc pracy w sektorze energetyki odnawialnej. Oznacza to, że nawet w przypadku istotnego ograniczenia zatrudnienia w schyłkowych sektorach gospodarczych, ilość miejsc pracy w Polsce wzrośnie o 190 tys. To niemalże dwukrotnie więcej, niż wynosi obecne zatrudnienie w sektorach górnictwa i wydobycia. Dodatkowo, szacuje się, że zwiększanie efektywności energetycznej o 1% rocznie przez dziesięć lat spowoduje powstanie i utrzymanie 200 tys. nowych miejsc pracy w całej Unii Europejskiej.

2) Przedstawiciele związków górniczych twierdzą, że: konsekwencją wdrożenia pakietu energetyczno-klimatycznego będzie 30-procentowy wzrost cen za ciepło już od 2013 r.

Przez ostatnie dziesięć lat ceny energii w Polsce wzrosły o 160% mimo, że w sektorze nie realizowano żadnych inwestycji! Ten wzrost nie był efektem polityki klimatycznej, ale ochrony interesów górniczo-energetycznego lobby. Wymusiło ono na rządzie przywileje, jakimi nie cieszy się żadna inna grupa zawodowa.

Pakiet klimatyczno-energetyczny wymaga od Państw unijnych zwiększania efektywności energetycznej, której konsekwencją będą mniejsze wydatki obywateli na energię. Aktualnie sytuacja jest zatrważająca - ogrzewanie stanowi ponad 70% zużycia energii w gospodarstwach domowych. Efektywność energetyczna w Polsce jest 2 razy niższa, niż średnia unijna i 3 razy niższa, niż średnia w tzw. "starej Unii".

Lobby paliwo-energetyczne korzysta na większym zużyciu energii. Rozwiązań proefektywnościowych nie wspiera także rząd, który pozostaje zakładnikiem związków zawodowych i obawia się zmniejszenia wpływów do budżetu z podatków i akcyzy.

3) W swoich materiałach związkowcy straszą, że: w Polsce w latach 2014-2020 wdrożenie pakietu energetyczno-klimatycznego pociągnie za sobą stuprocentowy wzrost cen energii.

Wzrost cen energii nie będzie wynikiem wejścia w życie pakietu klimatyczno-energetycznego, ale fatalnego zarządzania sektorem energetycznym w naszym kraju. Kolejne rządy, koncerny energetyczne oraz związki zawodowe powinny wziąć na siebie odpowiedzialność za wieloletnie zaniedbania. Niemal 60% polskich mocy wytwórczych ma co najmniej 30 lat i wymaga natychmiastowej wymiany. Tragiczny jest również stan sieci przesyłowych, zakładanych w Polsce w latach 60-tych i 70-tych. Polska ma najwyższy koszt wytwarzania jednostki energii w Europie, co wynika m.in. z nadmiernego zatrudnienia w tym sektorze, dwukrotnie wyższego na jednostkę wytworzonej energii elektrycznej niż w najlepszych elektrowniach na Zachodzie Europy.

Za niemoralne należy uznać szantażowanie społeczeństwa i rządu dla wywalczenia gwarancji zatrudnienia sięgających ponad 10 lat – niezależnie od efektywności pracy i osiąganych wyników ekonomicznych. Za te przywileje zapłacimy wszyscy. Ich efektem jest jeden z najwyższych w Europie udział kosztów energii w budżetach domowych. Gdyby nie partykularne interesy menadżerów związkowych, działania modernizacyjne można byłoby realizować już od dwudziestu lat.

4) Zdaniem górników: zastosowanie w Polsce zasad pakietu energetyczno-klimatycznego poskutkuje spadkiem PKB od 2% do 8%!

Koalicja Klimatyczna nie twierdzi, że odejście od węgla i wdrażania wymogów ochrony klimatu będzie w Polsce procesem łatwym. Jak wynika z szacunków Banku Światowego koszty dla gospodarki i społeczeństwa będą na poziomie 1-1,5% zmniejszenia PKB rocznie. Jednak jeszcze przed rokiem 2030 zmiana charakteru gospodarki na niskoemisyjny przyczyni się do przyspieszenia wzrostu gospodarczego.

Ważny, choć zupełnie pominięty przez NSZZ „Solidarność" i Trybunę Górniczą jest również aspekt wpływu zmniejszenia emisji do atmosfery na zdrowie. Badania mówią, że zwiększenie celu redukcyjnego z 20 na 30% przyniesie w Polsce 4 miliardy euro zysku na opiece zdrowotnej rocznie!

W ocenie Koalicji Klimatycznej obecny protest związków zawodowych ma na celu obronę ich własnych partykularnych interesów i interesów sektora energetycznego, a nie działanie na korzyść społeczeństwa i gospodarki. Chronią one schyłkową branżę przed unowocześnieniem i dostosowaniem do współczesnych warunków rynkowych.

Dzisiaj rynek produktów i usług niskowęglowych na świecie szacuje się na 3 mld dolarów i gwałtownie rośnie. Jeśli chcemy uczestniczyć w tym rynku, nie możemy pozwolić by skansen wygrał z nowoczesnością!