Funkcjonujemy bowiem w dobie szybkiego spadku ceny odnawialnych źródeł energii, braku rentowności większości polskiego górnictwa, utraty życia przez 50 tysięcy ludzi rocznie w konsekwencji utrzymywania się smogu oraz narastającego kryzysu klimatycznego.

Aktualnie już dwanaście rządów Unii Europejskiej zadeklarowało termin odejścia od węgla i wprowadza scenariusze alternatywne, zaś trzy państwa wykluczyły węgiel ze swojego miksu zupełnie (Austria, Belgia i Szwecja). Najczęściej zmiana opiera się na budowie oddolnej samowystarczalności energetycznej gmin i regionów, oszczędzaniu energii, wykorzystaniu odnawialnych źródeł i magazynów energii, wykorzystaniu technologii informatycznych lub alternatywnych źródeł. Wszystko dlatego, iż świat musi osiągnąć w połowie wieku neutralność klimatyczną, powiązaną z zastępowaniem paliw kopalnych nowymi, efektywnymi i czystymi technologiami. UE planuje być w awangardzie tej zmiany. Transformacja w kierunku neutralności klimatycznej jest szansą na nowe technologie i zielony rozwój gospodarczy, hamujący zmiany klimatyczne i katastrofalne niszczenie gatunków i przyrody.

Obecnie większość regionów zależnych od węgla w Polsce, takich jak Górny Śląsk, Wielkopolska Wschodnia, Zagłębia Turoszowskie, Bełchatowskie i Lubelskie nie jest gotowych sięgnąć po zaplanowane środki z unijnego Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. Polska nie ma wciąż wyznaczonej daty odejścia od węgla, a regiony nie mają jeszcze gotowych planów rozwoju i terytorialnych planów  transformacji. Część wspomnianych regionów nie prowadzi nawet jeszcze rozmów o potrzebie zmiany. Według informacji płynących z Komisji Europejskiej, pieniądze z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji nie będą dostępne na pozorną transformację, czy punktowe projekty, a w szczególności wykluczają wspieranie jakichkolwiek inwestycji węglowych (w tym tak zwanego "czystego węgla") i dalszego opierania gospodarki o paliwa nieodnawialne. Zagłębia Turoszowskie, Bełchatowskie i Lubelskie, niebiorące w dalszym ciągu udziału w przygotowaniach do skorzystania z funduszu, mogą zatem stracić historyczną szansę na nowy impuls rozwojowy, co trwale zaważy na ich przyszłych perspektywach.

Dalsze zwlekanie z decyzją i przygotowaniem strategii dekarbonizacji z jasnym wskazaniem daty odejścia od węgla przez Polskę prowadzi do sytuacji, o której organizacje ekologiczne mówią od lat - do pozostawienia Polski z nieefektywną gospodarką, niekontrolowanego upadku górnictwa i energetyki węglowej. Z nadszarpniętym wizerunkiem na arenie międzynarodowej. A koszty wymienianych zaniechań polityków zostaną przeniesione na polskie rodziny, w tym rodziny górników - słyszymy dziś obawy pracowników z Wielkopolski, Górnego i Dolnego Śląska, łódzkiego, gdzie mówi się o zwolnieniach grupowych.

Premier i Rząd powinien niezwłocznie ogłosić decyzję o kierunkowej dacie odejścia od paliw kopalnych w energetyce i gospodarce deklarując neutralność klimatyczną, tak jak pozostałe kraje UE. Potrzebujemy planu odejścia od węgla i partnerstwa ze stroną społeczną i organizacjami obywatelskimi w celu utworzenia nowych miejsc pracy w alternatywnych w stosunku do górnictwa sektorach. Program transformacji energetycznej kraju oraz plany terytorialnej transformacji regionów węglowych winny być przygotowane z udziałem wszystkich partnerów - kluczowych interesariuszy w całym zaplanowanym procesie. Plany te w warunkach dużej dynamiki zmian globalnych i regionalnych winny być monitorowanie i weryfikowane co najmniej raz na 2 lata.

Wierzymy, że ten rząd pomimo wysyłania niejednoznacznych sygnałów odnośnie swojej polityki względem węgla posiada kompetentne zaplecze polityczne i eksperckie, aby to uczynić. Jesteśmy przekonani, że jest to w rzeczywistym interesie strategicznym dla Polski.

Apelujemy do Pana Premiera i rządu RP o odwagę w podjęciu na czas odpowiednich decyzji.

Z poważaniem,

Podpisali

1. Patryk Białas; Stowarzyszenie BoMiasto

2.     Marta Jaskulska; Pomorskie Stowarzyszenie Aktywni Lokalnie

3.     Radek Gawlik; Stowarzyszenie Ekologiczne EKO-UNIA

4.     Kamil Żbikowski; Lepsze Zabrze

5.     Beata Nowak; Zielone Wiadomości/Fund. Zielone Światło

6.     Danuta Cesarska Danuta Cesarska; Ekologiczny Ursynów

7.     Zdzisław Nitak; Fundacja GAP Polska

8.     Piotr Żuk; Centrum Praw Obywatelskich i Badań nad Demokracją

9.     Piotr Bańczyk; Europejskie Stowarzyszenie Coachów Psychologów

10.  Przemysław Zdziechiewicz; Stowarzyszenie Zielony Imielin

11.  Miłosława Stępień; Stowarzyszenie Akcja Konin

12.  Anna Dziadek; Stowarzyszenie NIE kopalni odkrywkowej

13.  Izabela Mendel; Stowarzyszenie Klaster 3x20

14.  Wojciech Szymalski; Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju

15.  Józef Dzrazgowski; Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Przyjezierze

16.  Zuzanna Borowska; Stowarzyszenie Młodzi dla Klimatu

17.  Michał Mroszczak; inicjatywa obywatelska "Nie dla eksploatacji złoża Paruszowiec"

18.  Zbigniew Tynenski; Centrum Zrównoważonego Rozwoju - stowarzyszenie

19.  Tobiasz Adamczewski; WWF Polska

20.  Piotr Brożyna; Stowarzyszenie Klaster 3x20

21.  Piotr Korytkowski; Miasto Konin

22.  Jadwiga Kopeć; Polski Klub Ekologiczny Okręg Pomorski

23.  Urszula Stefanowicz; Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki

24.  Małgorzata Świderek; Ośrodek Działań Ekologicznych "Źródła"

25.  Ewa Sufin-Jacquemart; Fundacja Strefa Zieleni

26.  Krzysztof Bodzek; Politechnika Śląska

27.  Dariusz Fugiel, Wiesław Ksztoń; Konsorcjum Lafoge

28.  Zofia Wawrzyczek; EUVIC Energia Sp. z o.o.

29.  dr Ludomir Duda;

31.  Marcin Popkiewicz; redaktor "Nauka o Klimacie"

32.  Andrzej Jurkiewicz; eGIE Sp. z o.o.

33.  Witold Piecha; Tania Klima

34.  Zbigniew Wierzbowski; MULTITECHNIKA s.c.

35.  Asia Mieszkowicz; Aeris Futuro

36.  Sylwia Kowalska; Czas Mieszkańców

37.  Agnieszka Fiszka Borzyszkowska; Polski Klub Ekologiczny Zarząd Główny

38.  Joanna Furmaga; Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć

39.  Szymon Liszka; Fundacja na rzecz Efektywnego Wykorzystania Energii FEWE

40.  Szymon Liszka; Ogólnokrajowe Stowarzyszenie “Poszanowanie Energii i Środowiska SAPE

41. Weronika Michalak, dyrektorka HEAL Polska