Dzięki unijnym środkom w wysokości 1,85 mln euro badaczom udało się połączyć dziesiątki baz danych z różnych organizacji za pomocą technologii „peer-to-peer”, co umożliwi skrócenie czasu reakcji i zapobiegnie powielaniu wysiłków. Dzięki ustanowieniu jednego centralnego punktu kontaktowego, który odbiera informacje, a następnie wysyła je do wszystkich służb ratunkowych, będzie można szybko i skutecznie uratować większą liczbę osób. Technologię tę z powodzeniem wypróbowano już na południu Włoch, a od teraz można z niej korzystać na całym świecie.

Wiceprzewodnicząca Komisji Neelie Kroes, która odpowiada za agendę cyfrową, powiedziała: „W przypadku trzęsienia ziemi, pożaru lasu czy powodzi musimy być w stanie wykorzystać wszystkie dostępne środki, tak aby ocalić jak największą liczbę osób i aby natychmiastowo zapewnić pomoc służb ratunkowych. Korzystając ze środków unijnych przeznaczonych na badania, opracowano znakomite narzędzie TIK, dzięki któremu służby ratunkowe będą w stanie reagować szybciej i skuteczniej. Jest to przykład na to, jak badania i innowacje mogą przyczynić się do wprowadzenia agendy cyfrowej w Europie.”

Aby zwiększyć szanse przeżycia ludzi uwięzionych w budynkach zawalonych po trzęsieniu ziemi, należy do nich dotrzeć tak szybko, jak to możliwe. Powstaje jednak pytanie, jak skoordynować wysiłki różnych służb ratunkowych i uniknąć sytuacji, w której w jednym miejscu jest zbyt wielu ratowników, a w innym za mało. Kluczem do zapewnienia optymalnej reakcji w przypadku klęski żywiołowej jest połączenie systemów informatycznych i baz danych stosowanych przez różne służby ratunkowe, tak aby wszystkie zaangażowane podmioty miały pełen ogląd sytuacji.

W ramach finansowanego przez UE projektu badawczego WORKPAD opracowano sieć łączącą te różne systemy informatyczne. Dzięki ustanowieniu centralnego punktu koordynacyjnego ratownicy będący w terenie mogą się między sobą komunikować za pomocą urządzeń przenośnych (zwykle palmtopów).

Przykładowo, dzięki wykorzystaniu technologii „geo-tagging” kierujący pracą służb ratunkowych będą mogli stale monitorować działania poszczególnych ratowników, co zapewni im informacje na temat tego, gdzie znajduje się dany ratownik i jakie zadania wykonuje w danym momencie. Informacje przekazywane za pomocą tej sieci przy użyciu technologii „peer-to-peer” (P2P) mogą również obejmować takie dane jak nazwiska osób mieszkających w zawalonym budynku mieszkalnym, listy uczniów w szkołach, numery telefonów, mapy i inne istotne informacje. W ramach WORKPAD opracowano również program, który określa zadania, przydziela obowiązki i zapewnia ratownikom szczegółowy plan działania. Program jest aktualizowany w czasie rzeczywistym, tak więc jeżeli gdzie indziej zajdzie pilniejsza potrzeba, ratownicy mogą zostać wezwani w inne miejsce.

Wyniki powyższego programu badawczego opracowanego w ramach WORKPAD z powodzeniem przetestowano w południowych Włoszech, czyli w regionie, który często dotykany jest przez pożary lasów, a czasami nawet trzęsienia ziemi, i gdzie często interweniują służby ratunkowe. Opracowana w ramach WORKPAD technologia jest gotowa do użycia. Jej zastosowanie rozważają obecnie Republika Czeska oraz włoski region Kalabria.

Dodatkowe informacje

Prace nad projektem WORKPAD trwały od 2006 do 2009 r. i prowadzone były przez badaczy z uniwersytetów we Włoszech i w Austrii, z małych i średnich przedsiębiorstw w Republice Czeskiej i w Hiszpanii, z firm komputerowych oraz z włoskiego regionu Kalabria.

W ramach projektu badawczego opracowano gotowe do użytku technologie informacyjno-komunikacyjne, które usprawnią koordynację działań różnych służb ratunkowych w przypadku klęski żywiołowej. Całkowity koszt projektu wyniósł 3,16 mln euro, z czego 1,85 mln pokryto ze środków Komisji dostępnych w ramach programu finansowania badań (szósty program ramowy na lata 2001-2006).