Spotkanie, które odbyło się w dniach 2-3 listopada, było pierwszym z szeregu spotkań i działań służących stworzeniu wstępnej wersji raportu, która ma być poddana dyskusji na początku 2011 roku. Już w tej wczesnej wersji widać, iż nowego raportu nie będzie można porównywać z poprzednim, główie za sprawą znacznego zawężenia omówionych w nim kwestii.

Podczas spotkania omawiano sposób modelowania danych dla każdego z czterech obszarów raportu. Modele te mogą współdziałać tylko z kilkoma typami danych wejściowych, trendów oraz danych wyjściowych. Należy mieć też na uwadze wielość ograniczeń tej metody, zwłaszcza pod kątem czasu i zasobów. W praktyce oznacza to, że końcowe sprawozdanie z wyników modelowania musi być uzupełnione przez analizę jakościową i studia przypadku.

Większość uczestników, którzy skomentowali braki w modelowaniu otrzymała odpowiedź, że ich uwagi będą uwzględnione w analizie jakościowej.

Różne modele zostaną w pewnym stopniu połączone, ale połączenia te nie będą dynamiczne. Wszystkie rozpoczną się od scenariusza bazowego, którym jest biznes w niezmienionej formie (ang. BAU – Business As Usual), czyli kontynuacja obecnej polityki do 2050 roku. Jest to scenariusz referencji teoretycznych i nie powinien być postrzegany jako prognoza wobec BAU. Obok scenariuszy bazowych, będą miały miejsce pewne symulacje i ich wpływ na cztery wymienine wcześniej tematy. W przypadku każdego z tematów kładzie się silny nacisk na kwestię klimatu. Opcje polityczne będą wzorowane na dwóch scenariuszach:

Szczegóły tych scenariuszy muszą być nadal uzupełniane, a ich właściwości modyfikowane. Czas i zasoby jednak są wyraźnie ograniczone. Aspekty gospodarcze i sektorowe są uwzględnione w każdym modelu. Część modeli jest wykonywana przez OECD we współpracy z modelami ENV. Modele ogólne i tematyczne są wykonane przez PBL (były RIVM – holenderski Environmental Assessment Agency).

Stosunkowo niewiele uwag dotyczących modeli padło ze strony państw członkowskich OECD; co ciekawe, w spotkaniu udział wzięło dwóch delegatów z Indii.
W imieniu organizacji pozarządowych, których byłam jedynym przedstawicielem, podniosłam następujące punkty:

1. Wydaje się, że koszty działań odgrywają dużą rolę w modelach, ale korzyści są mniej jasne: powinny one być widoczne dla decydentów.

2. W stosownych przypadkach, pod uwagę powinien być wzięty wpływ przepisów środowiskowych (lub innych) w jednym z modeli na pozostałe modele – obecnie niektóre modele uwzględniają głównie relacje jednostronne – na przykład: wpływ przepisów zmierzających do poprawy czystości wody może być korzystny dla sektorów gospodarczych, takich jak rolnictwo.

3. Modele różnorodności biologicznej i wody stosuje w kategorii użytkowania gruntów, zgodnie ze stopniem od szerokiego do intensywnego. Jednak efekty (potwierdzone) zrównoważonego rolnictwa lub leśnictwa, powinny być również włączone – Stopniowanie od rozległości do intensywności jest zbyt proste – ignoruje pozytywne skutki stosunkowo intensywnej, ale zrównoważonej działalności.

4. W rozdziale dotyczącym systemów wodnych trzeba wziąć pod uwagę inne systemy niż wysokoprzepustowe systemy ścieków w krajach uprzemysłowionych.

5. Trzeci model scenariusza, oparty o ekologiczne produkty i podatki, łączy się również z przyrostem pracy w sektorze zielonych technologii.

Punkty zostały potraktowane poważnie, ale procedura podejmowania decyzji w tych kwestiach pozostaje niejasna, mimo mojej prośby o jej objaśnienie.

źródło: European Environmental Bureau
tłum. ChronmyKlimat.pl