Centrum Informacyjne rządu podkreśliło w komunikacie, że nasz kraj należy do grupy państw zagrożonych deficytem wody. "W ostatnich latach deficyt ten i związane z nim zjawisko suszy nasiliły się. Zmiany klimatu i wzrost globalnej temperatury prowadzą także do zwiększenia częstotliwości ekstremalnych zjawisk pogodowych" - zwrócono uwagę.

Obecnie w zbiornikach retencyjnych magazynujemy ok. 4 mld m sześc. wody, co stanowi zaledwie ok. 6,5 proc. objętości średniorocznego odpływu rzecznego. Tymczasem warunki fizyczne i geograficzne Polski stwarzają możliwości retencjonowania na poziomie ok. 15 proc. Na całkowity odpływ rzeczny składa się woda dostarczana do koryta rzeki, m.in. w wyniku opadów czy topnienia śniegu.

CIR podało, że aby ograniczyć ryzyko powodziowe oraz złagodzić skutki suszy opracowany zostanie "Program przeciwdziałania niedoborowi wody" - nazywany Programem rozwoju retencji). Jego przyjęcie planowane jest pod koniec 2020 r. bądź na początku 2021 r.

Program retencji jak wytłumaczono będzie zakładał połączenie wszelkich dostępnych metod retencjonowania wody: retencję dużą, małą, sztuczną, naturalną oraz meliorację. Resort gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej dodał, że w ramach podnoszenia retencji zrealizowanych ma zostać 94 inwestycji, których koszt to 10-14 mld zł.

CIR wyjaśniło, że efektami programu będą: wzrost objętości retencjonowanej wody; wzrost pojemności obiektów małej retencji; łagodzenie skutków suszy ze szczególnym uwzględnieniem terenów wiejskich i obszarów leśnych; zmniejszenie ryzyka powodziowego, w tym związanego z tzw. powodziami błyskawicznymi na terenach zurbanizowanych; przywrócenie lub poprawa warunków energetycznego wykorzystania wód; zwiększenie udziału lokalnych i regionalnych przedsięwzięć dotyczących tworzenia retencji wodnej; zwiększenie społecznej świadomości problemu zmniejszających się zasobów wód i potrzeby ich retencjonowania; poprawa warunków rolniczego wykorzystania wód; wzmocnienie ekosystemów powstałych lub utrzymanych w wyniku stosowania retencjonowania wód; poprawa klasy i stabilności warunków żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych; poprawa walorów krajobrazowych obszarów związanych z wodami.

Źródłami finansowania nowych inwestycji w tym zbiorników retencyjnych mają być m.in: fundusze UE na lata 2001-2027; pożyczki lub kredyty udzielone przez międzynarodowe instytucje finansowe: Bank Światowy, Bank Rozwoju Rady Europy, Europejski Bank Inwestycyjny; budżet państwa; budżety samorządów; budżety instytucji państwowych jakich jak Wody Polskie czy Lasy Państwowej. 

Źródło: PAP