Dzień 4, 29 listopada

1. miejsce – Polska

To pierwsza nagroda dla Polski podczas tegorocznej konferencji, przyznana dzień po tym, gdy Polska została ogłoszona gospodarzem COP 19. Minister Korolec uważa, że to nie kwestia przeniesienia niewykorzystanych uprawnień do emisji powinna być priorytetem podczas rozmów, lecz długość i wysokość zobowiązań na drugi okres rozliczeniowy. Polska nie chce zrezygnować ze swoich wielkich nadwyżek, przedkładając własne korzyści finansowe nad ochronę wspólnego środowiska. Minister broni przyznanych jednostek AAU – uważa, że to prawo nabyte i Polska może je dowolnie rozdysponować. CAN podkreśla, że kwestia zagospodarowania AAU jest kluczowym elementem wypracowywania kształtu i skuteczności drugiego okresu.

2. miejsce – Rosja

Rosyjski wicepremier dzień wcześniej po rozmowach ministerialnych potwierdził, że jego kraj nie przystąpi do przedłużonego protokołu z Kioto. W przyszłym tygodniu Rosja ogłosi cele redukcyjne, ale nie zostaną one przypisane do drugiego etapu. Przez ten sprzeciw Rosja straci szansę wzięcia udziału w JI – mechanizmie wspólnych wdrożeń w przyszłości, w których chciała uczestniczyć. Może się to mocno odbić na rozwoju gospodarki niskoemisyjnej Rosji.

Dzień 5, 30 listopada

1. miejsce – Nowa Zelandia i Stany Zjednoczone

Nie chcą przyjąć wspólnych zasad rachunkowości. Nowa Zelandia oświadczyła, że możliwe jest tylko podejście pragmatyczne, a więc oparte na twardych dowodach. Nie chce podpisywać zobowiązań, gdyż uważa to za właściwą decyzję i prędzej czy później inne państwa także to zrozumieją. Tymczasem jak podkreśla CAN, huragan Sandy udowodnił, że zmiany klimatu nie będą czekać i to właśnie podpisanie Kioto 2 jest krokiem naprzód.

Stany natomiast dawno nie podejmowały działań w tej kwestii. "Nie jest dłużej do przyjęcia jedynie opisywanie systemu jako 'rygorystyczny, jednoznaczny i przejrzysty'. Należy się wreszcie zgodzić w sprawie zasad, aby porozumienie ruszyło. Czas zabrać się do pracy!" – nawołuje jury.

2. miejsce – Kanada

"Och, Kanado, kiedy zrobisz sobie przerwę w Skamielinach?" – pyta retorycznie CAN. Kanada wycofała się z protokołu, nie chce wspierać działań mitygacyjnych, a teraz stara się zerwać ustaloną praktykę wsparcia NAMA*. "Mieliśmy nadzieję, że skoro nie chcesz ograniczać emisji, to przynajmniej włączysz się do wspierania tych, którzy cierpią z powodu twoich migrujących zanieczyszczeń".

Dzień 8, 3 grudnia

1. miejsce – Nowa Zelandia

Minister środowiska nie rozumie, że drugi okres zaangażowania jest kluczowy dla utrzymania zasad i ciągłości systemu. Nowa Zelandia sama sobie szkodzi nie chcąc podjąć żadnych QUELRO, chociaż nic by to ją nie kosztowało. "Nowa Zelandia porzuca swój interes narodowy w imię czego? Uważaj Kanado, masz konkurencję" – podsumowuje CAN.

2. miejsce – Kanada

Za poważną "amnezję klimatyczną". Kanada opublikowała sprawozdanie z (nie)działań w sprawie w ciągu ostatnich 3 lat redukujących zanieczyszczenie powietrza. Niestety, zapomniała o najważniejszym – jako pierwszy kraj w historii formalnie wycofała się z protokołu z Kioto, chociaż nadal negocjuje na obecnym COP-ie. "Może nie chce się przyznać, że już zrezygnowała. Kanada zapracowała na Skamielinę za największy przykład amnezji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy. Jeśli można zapomnieć o czymś takim, to ciekawe, co będzie następne" – mówi jury.

"Promień dnia" – Monako

Za wybitnie zdecydowaną postawę osiągnięcia 30% redukcji emisji do roku 2020. Jest na dobrej drodze, aby wypełnić swoje zobowiązania z pierwszego okresu i zachęca do tego także inne kraje. Monako służy jako doskonały przykład, którego COP potrzebuje.

Rok temu w rankingu zdecydowanie prowadziła Kanada za politykę sprzeciwu wobec Kioto i propagowanie wydobycia piasków bitumicznych. Tym razem ustępuje Nowej Zelandii, która usiłuje zaprzepaścić wysiłki dążące do zaprojektowania drugiego okresu rozliczeniowego. Do końca rozmów pozostało jeszcze kilka dni. Czy zmieni swoją politykę i zacznie współpracować na rzecz ambitnego porozumienia?

* NAMA (nationally appropriate mitigation actions) – działania zapobiegające zmianom klimatu na poziomie krajowym, w ramach możliwości każdego kraju.

OB, ChronmyKlimat.pl

na podstawie: www.climatenetwork.org