Rada Europejska omówiła nową strategię Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego. Uzgodniła najważniejsze elementy tej strategii, w tym kluczowe cele, które doprowadzą do jej realizacji, jak również przyjęła ustalenia dotyczące jej lepszego monitorowania. Szefowie państw lub rządów przeprowadzili również wymianę poglądów na temat konkurencyjności, która jest istotnym aspektem perspektyw wzrostu w Europie, a także omówili stan przygotowań do następnego szczytu grupy G20. Jeśli chodzi o zmianę klimatu, Rada Europejska stwierdziła, że należy obecnie nadać negocjacjom nowy impuls i zaplanowała kolejne działania.

Poniżej przedstawiamy konkluzje w sprawie nadania nowego kierunku działaniom UE po szczycie w Kopenhadze:

1. Globalne i kompleksowe, wiążące prawnie porozumienie pozostaje jedynym skutecznym sposobem osiągnięcia uzgodnionego celu polegającego na ograniczeniu wzrostu temperatury na świecie do 2°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej. Na podstawie konkluzji wypracowanych przez Radę w dniach 15 i 16 marca 2010 r. i z uwzględnieniem komunikatu Komisji z dnia 9 marca 2010 r. należy obecnie nadać nowy impuls międzynarodowemu procesowi negocjacyjnemu.

2. Należy zastosować podejście etapowe wykorzystujące porozumienie kopenhaskie, które należy szybko wdrożyć:
 

a) W pierwszej kolejności na najbliższych posiedzeniach w Bonn należy ustalić harmonogram dalszego prowadzenia negocjacji. Należy skupić się na włączeniu wytycznych politycznych porozumienia kopenhaskiego w rożne dokumenty negocjacyjne.

b) Rezultatem spotkania COP 16 w Cancun powinny być przynajmniej konkretne decyzje włączające porozumienie kopenhaskie w proces negocjacyjny ONZ i dotyczące nierozstrzygniętych kwestii, w tym w odniesieniu do przystosowywania, leśnictwa, technologii oraz monitorowania, sprawozdawczości i weryfikacji.

3. UE jest gotowa odgrywać swoją rolę w tym procesie:
 

a) UE i jej państwa członkowskie będą realizować zobowiązanie, aby w latach 2010–2012 przeznaczać rocznie 2,4 miliarda EUR na szybką pomoc finansową, nie licząc wkładów innych kluczowych podmiotów, oraz w ramach realizacji porozumienia kopenhaskiego. Szybka realizacja tego zobowiązania będzie kluczowa. W tym celu UE rozpocznie konsultacje na temat praktycznych sposobów wdrażania szybkiej pomocy finansowej w konkretnych dziedzinach. UE i jej państwa członkowskie przedstawią na sesji UNFCCC, która odbędzie się w maju/czerwcu 2010 roku, wstępny stan realizacji swoich zobowiązań i przekażą w Cancun skoordynowane sprawozdania na temat realizacji, a następnie będą to robić co roku.

b) UE i inne kraje rozwinięte zobowiązały się wspólnie mobilizować środki, które do 2020 roku osiągną pułap 100 miliardów USD rocznie, aby pomoc krajom rozwijającym się w walce ze zmianą klimatu. W perspektywie długoterminowej kwestię wkładów finansowych należy postrzegać w kontekście znaczących i przejrzystych działań, które kraje rozwijające się mają podjąć, aby łagodzić zmianę klimatu; należy również przyjrzeć się ogólnemu bilansowi światowych starań na rzecz walki ze zmianą klimatu.

c) Rada Europejska pozostaje mocno zaangażowana w proces UNFCCC. Popiera starania podejmowane na rzecz zwiększenia jego skuteczności. Ponieważ do posiedzenia w Cancun nie zostało dużo czasu, proces ten mógłby być z pożytkiem uzupełniony i wspierany przez dyskusje w innych konfiguracjach i na temat konkretnych kwestii.

d) UE zwiększy działania ukierunkowane na państwa trzecie. Uczyni to przez zajęcie się kwestiami zmiany klimatu na wszystkich posiedzeniach regionalnych i dwustronnych, w tym podczas posiedzeń na szczycie, jak również na innych forach, jak np. G20. Prezydencja i Komisja zaangażują się w aktywne konsultacje z innymi partnerami i niezwłocznie złożą z nich sprawozdanie Radzie.

e) Należy wykorzystać możliwości współpracy, w tym z partnerami uprzemysłowionymi, w dziedzinach takich jak zielone technologie i normy oraz techniki weryfikacji. W kwestiach, które mogą mieć znaczenie w debacie dotyczącej zmiany klimatu, należy szybko zidentyfikować wspólne interesy z krajami wschodzącymi.

4. Należy pilnie odwrócić utrzymujące się tendencje utraty różnorodności biologicznej i degradacji ekosystemów. Rada Europejska będzie działać na rzecz długoterminowej wizji różnorodności biologicznej 2050 i celu na rok 2020 przedstawionych w konkluzjach Rady z 15 marca 2010 r.

5. Przewodniczący Rady Europejskiej zapowiedział, że we wrześniu 2010 roku zwoła specjalne posiedzenie Rady Europejskiej z udziałem ministrów spraw zagranicznych w celu przedyskutowania sposobu, w jaki Unia może zacieśnić współpracę ze swoimi strategicznymi partnerami w kwestiach globalnych.

Premier Donald Tusk po zakończeniu dwudniowego posiedzenia Rady Europejskiej zaznaczył, że dyskusja podczas szczytu miała istotne znaczenie dla Polski.

"Udało się uzyskać zapis w konkluzjach, który oceniam jako bardzo racjonalny dla Unii Europejskiej i bezpieczny dla takich państw, jak Polska, a więc potwierdzający dotychczasowe ustalenia" – zaznaczył szef rządu. Premier Tusk pozytywnie ocenił także zmianę „pewnego nastroju dyskusji o wyzwaniach klimatycznych”. "Unia Europejska, będzie chciała z partnerami globalnymi, takimi jak Chiny, Indie, Stany Zjednoczone, rozmawiać trochę mniej idealistycznym językiem. Chcielibyśmy, aby rozmowa o celach redukcyjnych nareszcie miała charakter wzajemnych zobowiązań" – zaznaczył szef rządu.

Premier zwrócił uwagę, że dotychczasowe ambitne cele UE dotyczące redukcji emisji przy skromnej reakcji innych światowych potęg stawiały w najtrudniejszej sytuacji uboższe kraje Unii Europejskiej. "Nie będziemy skazani na trochę straceńczy wyścig, z punktu widzenia Polski, a moim zdaniem także całej UE, który polegał do tej pory na tym, że Europa cele stawiała bardzo wysoko, a reakcja ze strony innych potęg była bardzo mizerna" – zaznaczył Donald Tusk.