Polska odrzuciła m.in. trzy filary strategii, tzw. opcje "no-regret", stanowiące warunki osiągnięcia konkurencyjnego, bezpiecznego i przyjaznego dla środowiska systemu energetycznego – wśród nich: ustanowienie ram prawnych dotyczących efektywności energetycznej, rozwój infrastruktury energetycznej i istotnie wyższy udział źródeł odnawialnych w miksie energetycznym.

– Polska nie popiera swojego stanowiska ani alternatywną propozycją, ani konkretnymi oczekiwaniami – mówi Monika Marks z WWF Polska. – Domaga się jedynie "dalszej rozmowy", ale by ta rozmowa mogła toczyć się dalej, istnieje potrzeba konstruktywnych propozycji, a nie jedynie głosów sprzeciwu.

W opinii WWF polski rząd po raz kolejny pokazał, że deklaracje o "atrakcyjnej dla Polski wizji niskoemisyjnej gospodarki" są tylko pustosłowiem, mającym poprawić nasz nadszarpnięty wizerunek na europejskich forach. W dzisiejszym wystąpieniu, poprzedzającym parlamentarne głosowanie nad referendum w sprawie renegocjacji pakietu klimatyczno-energetycznego premier Donald Tusk oświadczył posłom, że nie jest szczęśliwy z wejścia w życie pakietu, ponieważ "on jest groźny dla każdej węglowej gospodarki". Czy rząd Polski ma własną strategię dojścia do owej atrakcyjnej wizji, czy po prostu stara się zablokować wszystkie rozmowy, które mogłyby nas do tego przybliżyć?

Tymczasem uzależnienie polskiej energetyki od węgla, którego tak zawzięcie broni nawet minister środowiska, generuje olbrzymie koszty dla społeczeństwa. Na każdą kilowatogodzinę energii produkowanej w Polsce, gdzie średnia cena dla gospodarstw domowych wynosi 0,60 zł, zależność od węgla powoduje nawet 0,80 zł kosztów zewnętrznych, związanych np. z emisją zanieczyszczeń i związanymi z nią problemami zdrowotnymi ("EN35 External Costs of Electricity Production", European Environmental Agency, 2008).

– Polska ponownie izoluje się od reszty Unii, ale brak poparcia z jej strony nie powstrzyma dalszych działań – dodaje Marks. – W myśl traktatów europejskich, ustawodawstwo dotyczące energii i ochrony środowiska jest rozstrzygane na drodze głosowania większościowego, nie może więc zostać zablokowane przez jedno państwo. Komisja Europejska ma w każdej chwili niezależny mandat do przedstawienia propozycji legislacyjnych, jeśli uzna to za zasadne. Prace nad strategią i nowym pakietem energetyczno-klimatycznym mogą być kontynuowane.