Podstawowym zadaniem jakie stoi przed uczestnikami negocjacji jest stworzenie wstępnego porozumienia w sprawie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, które po 2012 roku zastąpiłoby Protokół z Kioto.

Niepomyślne zakończenie negocjacji klimatycznych w Bangkoku wydaje się być bardzo realne w obliczu braku porozumienia między państwami rozwijającymi się, a bogatymi krajami.

W drugim tygodniu trwania międzynarodowych rozmów (6.09) Chiny wraz z innymi państwami rozwijającymi się oskarżyły kraje bogate o działania zmierzające do sabotażu traktatu klimatycznego. Ambasador Yu Qingtai, specjalny przedstawiciel Chin w negocjacjach klimatycznych stwierdził: „Powodem, dla którego nie robimy postępów jest brak politycznej woli krajów Aneksu 1 [uprzemysłowionych], które wspólnie dążą do sabotażu protokołu z Kyoto”.

Mimo, że deklaracje krajów rozwiniętych w zakresie redukcji gazów cieplarnianych nie są znane, istnieje obawa, że będą one niewystarczające. Zgodnie z szacunkami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) w celu utrzymania globalnego wzrostu temperatury na poziomie poniżej 2 stopni Celsjusza, konieczne jest zredukowanie emisji gazów cieplarnianych do 2020 roku o 25-40% (w porównaniu do poziomu z roku 1990). Kraje rozwijające się domagają się ograniczenia emisji łącznej o co najmniej 40%.

Według szacunków ONZ redukcja wynikająca z wstępnych deklaracji krajów bogatych (bez USA) dochodzi do 16-23%. Jednak zgodnie z wynikami nowej analizy przeprowadzonej przez Sojusz Małych Państw Wyspiarskich (AOSIS), ograniczenie emisji gazów cieplarnianych (przy uwzględnieniu aktualnego stanowiska USA) wynosiłoby zaledwie 11-18%.