Badacze z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley wykorzystali modele klimatyczne oraz dane dotyczące odpowiedzi ludzkiego ciała na wysokie temperatury. Za punkt wyjścia uznali ryzyko zorganizowania maratonu. Stwierdzili, że miasta, w których średnia temperatura w cieniu wyniesie 26 stopni Celsjusza nadają się do zorganizowania Igrzysk. Natomiast miasta, w których istnieje więcej niż 10% szans wystąpienia wyższych temperatur, nie nadają się do organizacji takiej imprezy. Temperatura 26 stopni Celsjusza tylko pozornie nie wydaje się wysoka. Warto wspomnieć, że w Rio de Janeiro, miejscu ostatnich Igrzysk, średnie dzienne temperatury lipca i sierpnia wynoszą, odpowiednio, 21,3 i 21,8 stopnia Celsjusza.

Badacze przyjrzeli się miastom na półkuli północnej i temperaturom w lipcu i sierpniu. Wykluczyli miasta znajdujące się na wysokości powyżej 1600 metrów nad poziomem morza (wysokość stanowiła problem podczas Igrzysk w Meksyku w 1968 roku) oraz miasta zamieszkane przez mniej niż 600 000 osób. Okazało się, że przy takich założeniach Igrzyska Olimpijskie w 2088 roku będą mogły odbyć się w 25 miastach Europy Zachodniej, w większości położonych w Wielkiej Brytanii, oraz w 8 innych miastach półkuli północnej. Żadne z miast, które starały się o organizację Igrzysk w 2020 roku – Tokio, Madryd i Istambuł – nie mogłoby zorganizować ich w roku 2088.

Miastami, które za 72 lata będą nadawały się do organizacji Igrzysk są: Calgary, Vancouver, San Francisco, Sztokholm, Oslo, Göteborg, Helsinki, Sankt Petersburg, Ryga, Malmö, Kopenhaga, Haga, Amsterdam, Rotterdam, Dublin, Belfast, Birmingham, Bristol, Coventry, Edynburg, Glasgow, Leeds, Leicester, Liverpool, Londyn, Manchester, Newcastle, Nottingham, Sheffield, Southampton, Biszkek, Krasnojarsk i Ułan Bator.

Mariusz Błoński

źródło: www.adaptcity.pl, za: www.kopalniawiedzy.pl