Szanowny Panie Premierze,

W najbliższych dniach – 29 i 30 października – wraz z innymi liderami państw UE będzie Pan uczestniczył w spotkaniu Rady Europejskiej, na której zapadną kluczowe decyzje dotyczące stanowiska Unii Europejskiej na grudniowy Szczyt Klimatyczny w Kopenhadze.

Podczas spotkania ministrów finansów UE, które odbyło się 20 października 2009, nie udało się dojść do porozumienia w sprawie finansowych deklaracji UE dotyczących kwoty na wsparcie walki ze zmianami klimatu w krajach rozwijających się, a kluczową kwestią sporną okazał się wewnętrzny podział zobowiązań finansowych pomiędzy kraje członkowskie UE. Koalicja Klimatyczna rozumie wagę tego zagadnienia dla Polski, która z uwagi na węglowy charakter swojej energetyki obawia się zbyt wysokich zobowiązań finansowych w ramach przyszłego porozumienia, jednak ranga Szczytu Klimatycznego w Kopenhadze przewyższa znaczenie unijnych ustaleń, które mogą zostać podjęte później. Umieszczenie w konkluzjach spotkania Rady konkretnej kwoty, którą UE jest gotowa wesprzeć najuboższe kraje w ich działaniach na rzecz redukcji emisji i adaptacji do zmian klimatu, pokaże, że Europa jest liderem działań na rzecz ochrony klimatu, walczącym o podpisanie w Kopenhadze ambitnego porozumienia.

Oczy społeczności międzynarodowej będą w tym tygodniu zwrócone na Europę. Musi ona udowodnić, że chce, by w Kopenhadze podpisane zostało ambitne i wiążące porozumienie. Takie, które skutecznie ochroni przyszłość naszą i przyszłych pokoleń przed zmianami klimatycznymi, już teraz będącymi przyczyną utraty życia przez około 300 tys. ludzi rocznie[1].

Tymczasem proces negocjacji klimatycznych znajduje się w impasie, do czego przyczynia się między innymi niejasna pozycja UE w sprawie architektury finansowej przyszłego porozumienia. Dopóki Unia Europejska nie zadeklaruje kwoty, którą zamierza przeznaczyć na wsparcie walki ze mianami klimatu w krajach rozwijających się, kraje te nie podejmą się żadnych zobowiązań, nie wiedząc, na jakie środki będą mogły liczyć przy ich realizacji.

Apelujemy, by na Szczycie Europejskim wspierał Pan podjęcie decyzji w zakresie:

- określenia wielkości wsparcia, które Unia przeznaczy dla krajów rozwijających się na rozwój czystych technologii energetycznych, adaptację do zmian klimatu i ochronę lasów.

Zaproponowana przez Komisję w Komunikacji nt. finansowania przyszłego porozumienia, opublikowanej we wrześniu, kwota od 2 do 15 miliardów euro jest zbyt niska i nie odpowiada rzeczywistym potrzebom krajów rozwijających się. Zgodnie z historyczną odpowiedzialnością i możliwościami finansowymi Unia Europejska powinna przeznaczyć na te cele 35 mld euro. Kwota ta powinna stanowić ok. 1/3 całości funduszy niezbędnych do wsparcia krajów rozwijających się w walce ze zmianami klimatu. W sumie kraje uprzemysłowione powinny przeznaczyć w ramach przyszłego porozumienia 110 mld euro rocznie do roku 2020 (tj. kwota ta powinna zostać osiągnięta w roku 2020), z czego 40 mld powinno zostać przeznaczone na wsparcie rozwoju czystych technologii energetycznych, kolejne 40 mld na adaptację do nieuniknionych zmian klimatu, a 30 mld na ochronę lasów. Fundusze te muszą być nowe i dodatkowe do zadeklarowanej obecnie oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) i muszą pochodzić ze środków publicznych.

- wyznaczenia dla Unii Europejskiej celu redukcji emisji gazów cieplarnianych, który jest zgodny z naukowymi wytycznymi IPCC: 40 % do 2020 roku w stosunku do roku 1990, z czego ¾ redukcji powinno zostać osiągnięte dzięki działaniom krajowym.

Apelujemy, aby wsparł Pan podpisanie w Kopenhadze porozumienia, które będzie prawnie wiążące. Jedynie takie porozumienie, podpisane w ramach UNFCCC, może zagwarantować, że kraje rozwinięte wezmą na siebie cele redukcyjne i wywiążą się z nich w wyznaczonym czasie. Porozumienie powinno zostać podpisane przez wszystkie kraje, ale w szczególności przez te, które ponoszą największą odpowiedzialność za dotychczasowy negatywny wpływ człowieka na klimat, jak Stany Zjednoczone.

Stanowisko Polski w powyższej kwestii jasno pokaże, czy nasz kraj jest gotowy wspierać popisanie w Kopenhadze ambitnego porozumienia o ochronie klimatu. Wzywamy Pana, aby Polska aktywnie uczestniczyła w formułowaniu ambitnego stanowiska UE, mając na uwadze przyszłość naszego społeczeństwa, ochronę najuboższych mieszkańców naszej planety przez skutkami zmian klimatu oraz naukowe rekomendacje dotyczące celów redukcji emisji.

Z wyrazami szacunku,

członkowie Koalicji Klimatycznej[2]: Dolnośląska Fundacja Ekorozwoju, Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Fundacja Ekologiczna Arka, Greenpeace Polska, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Klub Gaja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Polski Klub Ekologiczny Okręg Dolnośląski, Polski Klub Ekologiczny Okręg Górnośląski, Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki, Polski Klub Ekologiczny Okręg Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut Ekologiczny, WWF Polska, Zielone Mazowsze.


Przypisy:
[1] Kofi Annan „The Anatomy of A Silent Crisis”, http://www.scribd.com/doc/15950412/The-Anatomy-of-a-Silent-Crisis

[2] Koalicja Klimatyczna jest porozumieniem 18 organizacji pozarządowych. Jej misją jest wspólne działanie w celu zapobiegania wywołanym przez człowieka zmianom klimatu dla dobra ludzi i środowiska.

źródło: Koalicja Klimatyczna
www.koalicjaklimatyczna.org


Fragment komentarza ze strony Koalicji Klimatycznej:

Premier Donald Tusk odnosząc się do programu obrad zaczynającego się w czwartek, 28 października szczytu europejskiego stwierdził, że z punktu widzenia interesów Polski kluczowe znaczenie będzie miał "ten nieszczęsny klimat", czyli "obciążenia, jakie poszczególne państwa będą musiały na siebie przyjąć w związku z ochroną klimatu"...więcej...