Niektóre państwa członkowskie UE podejmują działania, aby zapobiec występowaniu FGM. Jednym z przykładów są paszporty „Stop FGM” – deklaracje wspierane przez rządy w celu podniesienia świadomości na temat okaleczania żeńskich narządów płciowych, wraz z powiązanymi przepisami, karami i informacjami o dostępnej pomocy lub wsparciu. Ich celem jest, aby osoby ze społeczności dotkniętych okaleczeniem żeńskich narządów płciowych przechowywały te deklaracje wraz z dokumentami podróży podczas wyjazdów za granicę. Są one udostępniane w wielu językach, w nadziei, że zostaną wykorzystane, jeśli dziewczynka lub jej rodzina zostanie poddana presji FGM.

W 2009 r. rząd holenderski wraz z innymi organizacjami podpisał „Oświadczenie przeciwko obrzezaniu kobiet”, które może zostać przekazane rodzicom córek z krajów wysokiego ryzyka. W Wielkiej Brytanii istnieje „Oświadczenie przeciwko okaleczaniu żeńskich narządów płciowych” lub „paszport zdrowia”, które osoby z dotkniętych problemem społeczności mogą zabrać ze sobą wyjeżdżając za granicę. W Belgii „paszporty STOP FGM” są dostępne w centrach medycznych dla osób podróżujących, centrach szczepień i u lekarzy pierwszego kontaktu. Podobnie w Hiszpanii rodzice podróżujący  do krajów wysokiego ryzyka mogą zostać poproszeni o podpisanie oświadczenia, w którym deklarują, że ich córki nie zostaną poddane FGM. W Hamburgu w Niemczech w 2019 roku wydano „oświadczenie przeciwko FGM”.

Wzywamy kraje europejskie do utrzymania i zwiększenia krajowych, regionalnych i międzynarodowych zobowiązań w zakresie promowania równości płci i zwalczania wszelkiej przemocy wobec kobiet i dziewcząt, w tym okaleczania żeńskich narządów płciowych. Paszporty i oświadczenia „Stop FGM” to dobry sposób radzenia sobie z tą kwestią dzięki koordynacji, partnerstwu i otwartemu dialogowi z zagrożonymi rodzinami i dziewczętami. Są to istotne elementy podnoszenia świadomości na temat okaleczania żeńskich narządów płciowych i zapobiegania mu, a także konsolidacji wiedzy na temat odpowiednich przepisów i kar. Stanowią one narzędzie, które pokazuje właściwe zrozumienie tego podejścia i jego złożoności oraz rozwiązuje ten problem w delikatny sposób, a także zapewnia dodatkowe wsparcie w walce z presją społeczności. Z tych powodów zalecamy ich rozwijanie i rozpowszechnianie.

Co najważniejsze, są one krokiem do całkowitego porzucenia tej szkodliwej praktyki: świata, który wszyscy chcemy zobaczyć!

Artykuł pochodzi z raportu "Czas sięgnąć po księżyc". Raportu z monitoringu społeczeństwa obywatelskiego na temat Celów Zrównoważonego Rozwoju.