więcej


Energetyka

Wizja rozwoju energetyki słonecznej termicznej wraz z Planem działań do 2020r. - raport IEO (9800)

2009-10-29

Drukuj
Instytut Energetyki Odnawialnej we współpracy z Panelem Słonecznym 20x2020 sporządził raport, którego celem jest przedstawienie potencjału gospodarczego i kierunku rozwoju energetyki słonecznej cieplnej gwarantującego wdrożenie przez Polskę dyrektywy UE o promocji stosowania odnawialnych źródeł energii (OZE).
Zgodnie z deklaracją Panelu Producentów Urządzeń i Instalatorów Systemów Energetyki Słonecznej: Raport pt. „Wizja rozwoju energetyki słonecznej termicznej wraz z Planem działań do 2020 r.” skłania do postawienia tezy, że istnieją racjonalne przesłanki i uzasadnione przewidywana, że moc systemów słonecznych w 2020 r. w Polsce może wynieść ok. 14 GWth (co odpowiada 20 mln m2 powierzchni kolektorów słonecznych) oraz, że w 2020 r. na mieszkańca Polski przypadnie ok. 0,6 m2 kolektorów słonecznych do ogrzewania wody, pomieszczeń i chłodzenia, pozwalając na obniżenie kosztów zaopatrzenia w energię i na wypełnienie krajowych zobowiązań w zakresie energetyki odnawialnej i ochrony klimatu po niskich kosztach. Zdaniem Instytutu Energetyki Odnawianej raportu z tytułu wdrożenia ww. planu inwestycyjnego można osiągnąć redukcję emisji do atmosfery w wysokości 2,8 mln ton/rok w roku 2020 i 4,8 mln ton/rok w roku 2030, czyli 2,4% przewidywanej emisji gazów cieplarnianych.


Pobierz tekst w pliku: PDF


 
***
STRESZCZENIE RAPORTU: „Wizja rozwoju energetyki słonecznej termicznej w Polsce wraz z planem działań do 2020r.”

Celem raportu „Wizja rozwoju energetyki słonecznej termicznej w Polsce wraz z planem działań do 2020 r.”, opracowanego przez Instytut Energetyki Odnawialnej we współpracy z przedstawicieli krajowego przemysłu energetyki słonecznej zgrupowanego w „Panelu Słonecznym 20 x 2020” jest przedstawienie potencjału gospodarczego i kierunku rozwoju energetyki słonecznej cieplnej gwarantującego wdrożenie przez Polskę dyrektywy UE o promocji stosowania odnawialnych źródeł energii (OZE). W szczególności raport, potwierdzający duże możliwości wykorzystania zielonego ciepła, w tym energetyki słonecznej w efektywnej realizacji celów wynikających z ww. dyrektywy, powinien być wykorzystany w krajowym „Planie wykonawczym: Ścieżki rozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii do 2020 roku” („Plan działań”).

Energetyka słoneczna cieplna jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów energetyki odnawialnej w Polsce i w UE; średnie roczne tempo wzrostu w latach 2001-2008 wyniosło ponad 43%. Rok 2008 był rekordowym pod względem sprzedaży instalacji słonecznych – 130 tyś m2, co daje wartość skumulowaną powierzchni zainstalowanej w wysokości 365 tyś m2 i odpowiada 526 TJ „zielonego” ciepła zużytego na podgrzewanie wody użytkowej na cele grzewcze. Polska stała się dzięki temu siódmym rynkiem energetyki słonecznej w UE. Ponadto, krajowi producenci kolektorów słonecznych ponad 50 % produkowanych urządzeń eksportują poza granice Polski. Jest to cecha wyróżniająca energetykę słoneczną termiczną na tle pozostałych technologii OZE, wśród których dominuje raczej import urządzeń i często krajowej produkcji urządzeń w ogóle brakuje.

Badania przeprowadzone m.in. przez Komisję Europejską potwierdzają, że energetyka słoneczna termiczna należy do najbardziej efektywnych technologii produkcji ciepła, z punktu widzenia ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Krajowe fundusze wspierające rozwój sektora energetyki odnawialnej nie dostrzegają w pełni istotnej roli energii promieniowania słonecznego. W latach 2005-2008 ogólna kwota dofinansowania projektów energetyki słonecznej cieplnej ze środków publicznych wynosiła zaledwie 24 mln zł/rok.

Wg wykonanych w raporcie pogłębionych analiz, łączny potencjał energetyki słonecznej termicznej możliwy już obecnie do praktycznego wykorzystania wyniósł ponad 32 000 TJ i umożliwiłby zainstalowanie do 2020 r. ponad 22 mln m2 kolektorów słonecznych, w szczególności w systemach do podgrzewania ciepłej wody użytkowej oraz w systemach dwufunkcyjnych (ciepła woda – c.w.u. i ogrzewanie pomieszczeń c.o) oraz w przemyśle.

Nadchodząca zielona rewolucja wymaga zmian paradygmatów myślenia o energetyce i większego niż dotychczas otwarcia na systemy zdecentralizowane. Opracowując scenariusz (ścieżkę) rozwoju energetyki słonecznej termicznej do 2020r. jako tło makroekonomiczne wykorzystano „Scenariusz długookresowego zaopatrzenia Polski w czyste nośniki energii”, wykonany w 2008 r. dla Greenpeace Polska. Wg wykonanych w niniejszym raporcie analiz realny wkład energetyki słonecznej cieplnej w pokrycie potrzeb w zakresie zaopatrzenia w ciepło i chłód wynosi prawie 28 000 TJ na 2020 r., co odpowiada blisko 20 mln m2 powierzchni kolektorów słonecznych zainstalowanych w poniższej wskazanych sektorach wg następujących udziałów:

• c.w.u w mieszkalnictwie – 53%
• c.o w mieszkalnictwie – 17%
• c.w.u w usługach i sektorze publicznym – 9%
• c.o w usługach i sektorze publicznym – 5 %
• ciepło technologiczne w przemyśle i rolnictwie – 5%
• słoneczne chłodzenie w sektorze usług – 2%
• słoneczne chłodzenie w mieszkalnictwie – 1%
 
Natomiast pozostałe 8% energii promieniowania słonecznego to ciepło uzyskiwane w systemach ogrzewania sieciowego (przeznaczone na c.o. + c.w.u.). Średnie tempo wzrostu sektora w latach 2009 – 2020 kształtować się będzie na poziomie 40%, natomiast w dalszych latach, tj. 2020-2040, na poziomie 9%. Uwzględniając powyższe wyniki, szacowany udział energii słonecznej cieplnej w zużyciu energii ze źródeł odnawialnych w 2020 r. wyniesie ponad 4,4%, a w zużyciu energii finalnej w Polsce ponad 1%. Są realne podstawy i szanse aby druga dekada obecnego stulecia w Polsce zapisała się jako dekada przełomowa dla energetyki słonecznej.

Niewątpliwą korzyścią dla społeczeństwa w przypadku dalszego rozwoju energetyki słonecznej cieplnej w Polsce jest zapewnienie miejsc pracy dla ponad 40 tyś. osób. W celu utrzymania wsparcia sektora energetyki słonecznej cieplnej w latach 2009-2014 środkami publicznymi na wymaganym średnim poziomie 12% całkowitych nakładów inwestycyjnych, roczna kwota subsydiów w tym okresie powinna sięgać 180 mln zł/rok (jest to skala dotacji udzielanych obecnie standartowo 4-5 projektom w innych sektorach OZE) i być rozdysponowana w sposób optymalny kosztowo, zapewniający powstanie jak największej liczby instalacji przy danej puli środków na dofinansowanie i najwyższą możliwą jakość produktów i usług trafiających na rynek. Energetykę słoneczną należy, bardziej sprawiedliwie i poważniej niż dotychczas, uwzględnić jako beneficjanta w kolejnym okresie programowania funduszy UE (2014-2020).

Członkowie „Panelu Słonecznego 20x2020”, firmy oraz organizacje wspierające uważają, że skutecznym instrumentem promocji energetyki słonecznej termicznej jest wsparcie systemowe, obejmujące cały kraj z jasnym i znanym wszystkim uczestnikom rynku planem działań, harmonogramem i monitoringiem. Poniżej wyszczególniono najistotniejsze elementy systemowego wsparcia:
• dotacje w wysokości 30% nakładów inwestycyjnych dla właścicieli budynków jednorodzinnych,
• dotacje w wysokości 50% nakładów inwestycyjnych dla sektora publicznego, przemysłu i rolnictwa,
• ulgi w podatku dochodowym PIT do wysokości 10 tys. zł dla właścicieli budynków jednorodzinnych.
 
Uzupełnieniem dostępnego dla znacznej części inwestorów „twardego” wsparcia, powinno być wsparcie horyzontalne, obejmujące m.in.:
• szkolenia instalatorów w ramach 50% dofinansowania udzielnego przez fundusze ekologiczne oraz certyfikacja instalatorów,
• ogólnokrajowa kampania edukacyjno-informacyjna, sfinansowana przez fundusze ekologiczne w wysokości 10 mln zł,
• wspieranie prac badawczych dot. energetyki słonecznej w wysokości 100 mln zł finansowane z budżetu na naukę.

Sumaryczna pomoc publiczna dla sektora energetyki słonecznej w okresie do 2014 r. powinna wynosić ok. 800 mln zł. Takie wsparcie umożliwi utorowanie drogi pod dalszy rozwój w latach 2014-2020, już przy niższej intensywności pomocy publicznej i przejściu w większym stopniu z silnych dotacyjnych instrumentów wsparcia na instrumenty podatkowe.

„Panel Słoneczny 20x2020” deklaruje z pełną odpowiedzialnością możliwość osiągnięcia wszystkich wymienionych powyżej założeń, co wyrażone zostało w Deklaracji stanowiącej załącznik do niniejszego raportu, dostępnej także na stronie internetowej Panelu dla tych którzy swym autorytetem zechcą wesprzeć zaprezentowane idee.
***
 
Zapraszamy do zapoznania się z pełnym tekstem Raportu, dostępnym na stronie Instytutu Energetyki Odnawialnej.


źródło: Instytut Energetyki Odnawialnej
www.ieo.pl

Udostępnij wpis swoim znajomym!




Podziel się swoją opinią



Za treść materiału odpowiada wyłącznie Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju



Portal dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej