W dniach 6-7 września 2010 roku ministrowie ds. energetyki państw członkowskich Unii Europejskiej, państw kandydujących i członkowie Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, a także przedstawiciele Parlamentu Europejskiego, Komisji Europejskiej i Sekretariatu Rady UE, spotkali się, aby omówić sposoby na zapewnienie bezpiecznej, niskoemisyjnej i niedrogiej przyszłości energetycznej Europy. Podczas spotkania skupiono się na trzech problemach: stworzenia przyjaznej polityki energetycznej dla użytkowników, budowy nowoczesnej, zintegrowanej europejskiej sieci energetycznej oraz na analizie sposobu działań na rzecz efektywności energetycznej w celu ograniczenia emisji dwutlenku węgla w państwach europejskich.

W realizacji przyjaznej polityki energetycznej dla użytkowników zwrócono uwagę na zbyt wysokie ceny energii dla znacznej części społeczeństwa europejskiego. Bardzo ważnym aspektem jest ujednolicenie pomiarów zużycia energii w całej Unii oraz kształcenie konsumentów w zakresie jej oszczędności w życiu codziennym. Ponadto położono duży nacisk na wprowadzanie najnowszych technologii i konieczność lepszego wykorzystania funduszy europejskich do poprawy efektywności energetycznej w budownictwie.

Ministrowie uzgodnili, że sprawnie funkcjonujący wspólny system inteligentnej sieci infrastruktury energetycznej ma zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii i wewnętrznego rynku Unii. Zapewnienie rozwoju transeuropejskiej i inteligentnej sieci energetycznej jest w stanie zintegrować energię pochodzącą ze źródeł odnawialnych z pozyskiwaną w sposób konwencjonalny. Rozwiązanie to jest niezwykle ważne dla osiągnięcia założonych celów klimatycznych.

W wielu państwach członkowskich opóźnienia w budowie infrastruktury służącej przesyłowi i dystrybucji energii są większe niż opóźnienia w budowie odpowiednich elektrowni. Niejednokrotnie dzieje się tak przez protesty społeczności lokalnych. Dlatego niezwykle istotną kwestią jest upewnienie się, że projekty są akceptowane społecznie i ekologicznie. Społeczeństwo powinno być informowane o zaletach proponowanych projektów nie tylko w skali europejskiej, lecz również regionalnej i lokalnej. Na opóźnienia transgranicznych projektów ma wpływ również zróżnicowanie w planowaniu w obrębie samej UE i długotrwałe procedury.

Opóźnienia stanowią zagrożenie dla dalszej integracji rynku, spójności oraz wspólnie uzgodnionych celów energetycznych i klimatycznych. W celu usprawnienia rozbudowy infrastruktury energetycznej, delegacje uzgodniły, że projekty określone jako strategiczne dla Europy powinny zostać zrealizowane jak najszybciej w każdym z państw członkowskich. Obecnie podobny status posiadają projekty mające na uwadze interes narodowy. Niezwykle istotnym aspektem jest również upewnienie się, że istnieją instrumenty finansowe umożliwiające realizację efektywnych energetycznie projektów. Wsparciem dla urzeczywistnienia konkretnych planów będzie także wymiana doświadczeń.

Nowe projekty w zakresie infrastruktury, które Komisja zamierza przedstawić na początku 2011 roku, będą silnym narzędziem budowy kluczowej infrastruktury elektrycznej, gazu ziemnego i energii odnawialnej. Przykładem dla realizacji projektów jest program ENTSO (Dziesięcioletni Plan Rozwoju Sieci Przesyłowej). Biorąc pod uwagę duże potrzeby finansowe, a także wyzwania dotyczące energii i klimatu, przewodniczący zaproponował utworzenie Przemysłowego Energetycznego Okrągłego Stołu, który zgromadzi najważniejszych europejskich przemysłowców.