I odwrotnie, jeśli rządy nie wdrożą strategii i polityk rozwoju niskoemisyjnego - lub wycofają istniejące polityki klimatyczne - w odpowiedzi na nadchodzący kryzys gospodarczy, emisje mogą wzrosnąć, a nawet przekroczyć wcześniej prognozowane poziomy do 2030r., pomimo niższego wzrostu gospodarczego w tym okresie do 2030r.

W briefingu dla rządów biorących udział w dialogu klimatycznym w Petersbergu w dniach 27–28 kwietnia CAT modelował dwie ścieżki gospodarcze po COVID-19, połączył je z pięcioma możliwymi scenariuszami reakcji na bodziec i obliczył wynikające z nich trajektorie emisji.

„Nasze wyniki pokazują, że pakiety zielonych bodźców ekonomicznych miałyby zasadniczy wpływ na ograniczenie emisji w 2030r.”, powiedział Bill Hare z Climate Analytics, „ale w najgorszym przypadku, który obejmuje rodzaj odbicia paliw kopalnych, który zaobserwowaliśmy po 2008r. globalny kryzys finansowy, bodziec gospodarczy zostanie uzyskany kosztem już osiągniętej polityki klimatycznej.”

CAT oblicza również, że szkody ekonomiczne spowodowane przez pandemię prawdopodobnie spowodują spadek globalnej emisji CO2 z paliw kopalnych i przemysłu w 2020r. w przedziale 4-11%, a być może ponownie w 2021r. o 1% do 9% poniżej poziomów z 2019r.

Do celów analizy, CAT modelował dwie ścieżki gospodarcze: „optymistyczne ożywienie”, w którym stopy wzrostu gospodarczego w końcu powracają do tych prognozowanych przed COVID-19, oraz „pesymistyczne ożywienie”, w którym stopy wzrostu potrzebują dużo więcej czasu na odzyskanie i nie wracają do prognozowanych poziomów.

Następnie połączył je z pięcioma scenariuszami rozwoju reakcji na COVID-19: odbiciem paliw kopalnych, obecną polityką po COVID-19, słabym zielonym bodźcem, umiarkowanym zielonym bodźcem i silnym zielonym bodźcem.

„Konsekwencje ekonomiczne samego COVID-19 niewiele zrobią, aby obniżyć krzywą emisji w dół: głównie opóźniłyby wzrost”, powiedział prof. Niklas Höhne z NewClimate Institute.

„Rządy mają teraz możliwość opracowania pakietów zielonych bodźców ekonomicznych, które koncentrują się na rozwoju i infrastrukturze niskoemisyjnego systemu energetycznego oraz wydajności energetycznej, które prowadzą do znacznie niższej emisji gazów cieplarnianych do 2030r., przynosząc znaczne korzyści zdrowotne i inne, w tym ekonomiczne i związane z zatrudnieniem.” 

Raport zawiera również szczegółowe rozwiązania na poziomie sektora z obiecującymi przykładami, jak mógłby wyglądać pakiet zielonych bodźców, ale także wskazuje przykłady działań, których należy unikać.

„Jeśli rządy skierują środki oznaczone na zmiany klimatu, aby zaradzić pandemii, ożywienie gospodarcze w wyniku COVID-19 tylko pogrąży świat w kryzysie klimatycznym” - ostrzegł.

„Ten raport pokazuje, że przyszłość należy do rządów”, powiedział Bill Hare.

„Odzyskiwanie świata po COVID-19 stwarza zarówno możliwości, jak i zagrożenia dla zwiększenia naszej odporności na zmiany klimatu. Promowanie generujących zatrudnienie projektów budowlanych i infrastrukturalnych jako kluczowego filaru planowania naprawy, daje szansę na przemyślenie naszej krytycznej infrastruktury, podniesienia standardów i opracowania innowacyjnych rozwiązań. Wymaga to jednak odważnych działań i odważnego myślenia ”- powiedział Hare.

O ile rządy nie podejmą pozytywnych działań w celu zapewnienia, że stosowane przez nich środki stymulujące i reagujące koncentrują się na rozwoju niskoemisyjnym i zerowym, istnieje ryzyko wycofania się z polityki, a tym samym ograniczenia emisji do 2030r. 

Pobierz raport 

Źródło: CAN Europe