"Osiągnęliśmy rezultat po trudnych negocjacjach. Cieszę się, że wytrzymaliśmy pod presją i nie zmieniliśmy naszych celów. Ponieważ okres użytkowania lekkich samochodów dostawczych jest dłuższy niż samochodów osobowych, istotne jest, żebyśmy trwali przy tym, co zamierzaliśmy osiągnąć", powiedział Holger Krahmer (ALDE, DE), którego sprawozdanie zostało przyjęte 552 głosami za, 110 głosami przeciw i przy 12 wstrzymujących się.

Zgodnie z porozumieniem zawartym między posłami i Radą cel zmniejszenia emisji CO₂ do 147 g/km do 2020, odnosić się będzie do maksymalnych średnich emisji, ustalonych dla producentów w UE, dotyczących pojazdów dostawczych, ważących 2,61 ton bez ładunku i 3,5 tony z ładunkiem. Zasady te będą obowiązywały producentów wytwarzających ponad 1 000 pojazdów rocznie.

Producenci będą, więc musieli wytwarzać wystarczająco dużo "czystych" modeli, aby zrównoważyły one produkcję cięższych lub bardziej zanieczyszczających pojazdów, w celu osiągnięcia zbilansowanych emisji na poziomie 147 g/km, do 2020 roku, pod groźbą grzywny.

Koniec z dodatkowymi "kredytami" po 2018 roku

Aby osiągnąć wyznaczone cele, producenci mają opierać się na systemie, dzięki któremu, lepiej oceniane są pojazdy emitujące mniej niż 50 g/km CO₂. Ten, istniejący już, system jednak wygasa i nie zostanie odnowiony po 2018 roku.

W stronę bardziej miarodajnych procedur badania emisji

Przyjęty tekst wskazuje na luki w dotychczas obowiązujących przepisach, dotyczących badania wpływu na środowisko, które były wykorzystywane przez producentów, w celu raportowania danych o zużyciu i emisji, niemożliwych do osiągnięcia podczas jazdy w normalnych warunkach.

Posłowie starali się o zastąpienie istniejącej procedury badania wpływu na środowisko przez Światową Procedurę Badań Lekkich Pojazdów Dostawczych (WLTP), zdefiniowaną przez ONZ. Podczas negocjacji, uzyskali oni zobowiązanie Komisji Europejskiej, do wprowadzenia WLTP tak szybko, jak to będzie możliwe.

źródło: © Unia Europejska, 2013 – Parlament Europejski
www.europarl.europa.eu

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.