Przedstawiciele rządów negocjują założenia przyszłego porozumienia klimatycznego, które ma objąć swoim zasięgiem wszystkie kraje Konwencji Klimatycznej (UNFCCC). Bonn Climate Change Talks to kolejne spotkanie negocjatorów z całego świata odbywające się w Bonn od 31 maja.

Trwająca w Niemczech sesja negocjacyjna Konwencji Klimatycznej ONZ jest pierwszą, gdzie przedstawiciel Polski – Tomasz Chruszczow, dyrektor Departamentu Zmian Klimatu i Ochrony Atmosfery z Ministerstwa Środowiska jest jednym z czterech głównych negocjatorów Unii Europejskiej. Oznacza to, że przedstawiciele naszego kraju występują w podwójnej roli: z jednej strony polskie stanowisko podczas negocjacji klimatycznych ONZ jest kształtowane w obrębie Unii Europejskiej, z drugiej, już w imieniu całej Wspólnoty negocjujemy z pozostałymi krajami świata.

- Rosnąca pozycja Polski na forum międzynarodowych negocjacji klimatycznych to wynik prowadzonej konsekwentnie od ponad dwóch lat polityki zaangażowania i racjonalnego udziału w światowej polityce dotyczącej klimatu, jako zagadnienia związanego ze środowiskiem, gospodarką i polityką największego formatu. Zmiany klimatu to wciąż jeden z wiodących tematów światowej polityki. Nasz udział w negocjacjach daje nam gwarancję realnego wpływu na nowy światowy ład klimatyczny z jego konsekwencjami w prawie wszystkich istotnych sferach naszego życia – podkreśla minister Andrzej Kraszewski.

Do tej pory negocjacje nowego porozumienia prowadzili w obrębie Unii Europejskiej przedstawiciele Francji i Holandii. Obecnie UE powołała zespół negocjatorów, któremu przewodzi Brytyjczyk. W skład zespołu wchodzą także przedstawiciele Niemiec, Francji i Polski. Między tych negocjatorów rozdzielone są zagadnienia wchodzące w zakres przyszłego porozumienia. Polska zajmuje się mechanizmami sektorowymi w obszarze rolnictwa, międzynarodowej żeglugi oraz lotnictwa, mechanizmami rynkowymi i pozarynkowymi, a także nowym mechanizmem transferu technologii.

- Negocjacje klimatyczne mają doprowadzić do stworzenia przestrzeni do rozwoju dla krajów rozwijających się, do zapewnienia, że ilość emitowanych do atmosfery zanieczyszczeń nie przekroczy bezpiecznego poziomu, że kraje rozwinięte i rozwijające się wspólnie podejmą wysiłki w celu dostosowania się do skutków zmian klimatu. Obszary, w których prowadzimy te kluczowe dla całej Europy rozmowy dotyczą zapewnienia udziału sektorów, które do tej pory nie były objęte działaniami redukcyjnymi w międzynarodowych wysiłkach. Międzynarodowa żegluga i lotnictwo odpowiada za ok. 6 % światowych emisji gazów cieplarnianych i nadal się rozwija. Mechanizm technologiczny to nie tylko szansa dla krajów rozwijających się na pokonanie barier rozwojowych, ale również dla krajów rozwiniętych na zaangażowanie naszych firm i specjalistów na nowych rynkach, na rozwinięcie współpracy w zakresie kształcenia kadr. Jako Unia Europejska oczekujemy, że toczące się w Bonn rozmowy przyniosą znaczący postęp w uzgadnianiu kolejnych elementów przyszłego porządku prawnego i ekonomicznego w zakresie zmian klimatu. Ich dotychczasowy przebieg oceniam dobrze. Optymizm budzi widoczne dążenie wszystkich stron do prowadzenia konkretnych negocjacji, do znajdywania kompromisów, a także otwartość, z jaką dyskutuje się o wciąż istotnych różnicach poglądów - relacjonuje Tomasz Chruszczow, dyrektor Departamentu Zmian Klimatu i Ochrony Atmosfery w Ministerstwie Środowiska.

W tym miejscu należy przypomnieć, że zaangażowanie Polski w światowe negocjacje klimatyczne ONZ znalazło już swoje odzwierciedlenie m.in. w 2008 r., kiedy to Ministerstwo Środowiska było z ramienia rządu polskiego współorganizatorem i gospodarzem światowej konferencji ONZ – COP 14, a prof. Maciej Nowicki, ówczesny minister środowiska - Prezydentem COP14.

Najważniejszym wydarzeniem poprzedzającym rozpoczęcie tej rundy negocjacji było mianowanie na stanowisko Sekretarza Wykonawczego UNFCCC Christiany Figueres, która już w lipcu zastąpi na tym stanowisku Ivo de Boera. Pani Figueres była członkinią zespołu negocjacyjnego z Kostaryki reprezentowała Amerykę Łacińską i Karaiby w negocjacjach. Była także zastępcą prezydenta COP w latach 2008-2009. Nowa sekretarz wskazała na najpilniejsze zadania jakie przed nią stoją: wzmocnienie współpracy z sekretarzem generalnym ONZ Ban Ki-moonem nad wzmocnieniem wiarygodności procesu oraz wsparciem duńskiej i meksykańskiej prezydencji w przygotowaniach do COP16 w Cancun w grudniu tego roku.

Otwierając czerwcowe obrady, ustępujący Sekretarz Wykonawczy UNFCCC Ivo de Boer deklarował, że miarą powodzenia tej rundy negocjacji będzie skupienie pracy na zbliżaniu się wszystkich państw do konkretnego i realnego celu, możliwego do osiągnięcia podczas COP16. Przypomniał też, że niezawarcie nowego klimatycznego porozumienia podczas COP15 w grudniu 2009 r. w Kopenhadze, nie oznacza przesunięcia w czasie skutków zmian klimatu.

źródło: Ministerstwo Środowiska
www.mos.gov.pl