więcej


Publikacje zagraniczne

Zmiany klimatu pogłębiają ubóstwo (9121)

2010-07-12

Drukuj
img style='float:left; margin: 0 6px 6px 0;'Według naukowców i doniesień organizacji humanitarnych państwa najbiedniejsze, w najmniejszym stopniu odpowiedzialne za globalną emisję gazów cieplarnianych, najbardziej narażone są na oddziaływanie negatywnych skutków zmian klimatu.
Najpoważniejsze konsekwencje ponosi pięćdziesiąt najuboższych krajów (Least Developed Countries, LDC), które odpowiadają za 1% światowej emisji CO2. Mieszkańcy najuboższych rejonów świata z niepokojem patrzą w przyszłość. Zmiany klimatu już dziś mają negatywny wpływ na ich życie, zdrowie, bezpieczeństwo, a ponadto pogłębiają istniejące nierówności.

Dwa przełomowe raporty: „The Anatomy of a Silent Crisis” oraz „Suffering the Science – Climate Change” autorstwa Global Humanitarian Forum oraz Oxfam po raz pierwszy rzucają światło na ogrom cierpienia, jaki stał się udziałem najbiedniejszych wskutek globalnego ocieplenia. Rocznie zmiany klimatu są przyczyną śmierci 300 000 osób, przymusowej migracji 26 milionów i stanowią poważne zagrożenie dla 325 milionów ludzi. Według prognoz, w ciągu następnych dwudziestu lat liczba dotkniętych podwoi się.
 
 

 
Już teraz jesteśmy świadkami nieodwracalnych i katastrofalnych w skutkach zmian, które dotykają przede wszystkim mieszkańców krajów rozwijających się. 99% zgonów spowodowanych zmianami klimatu notuje się wśród mieszkańców najbiedniejszych krajów; 90% całkowitych strat ponoszą kraje rozwijające się. Podnoszący się poziom morza jest zagrożeniem dla krajów wyspiarskich. Przykładem państw, które przestaną istnieć lub stracą znaczną część swoich terytoriów do roku 2100 są wyspy Tuvalu, Fidżi, Salomona, Marshall, Papua Nowa Gwinea, Malediwy, Antyle Mniejsze.

Rosnące temperatury przyczyniają się do zwiększonej częstotliwości oraz intensywności katastrof, które są przyczyną ogromnych strat materialnych. W ciągu ostatnich pięciu lat straty wynikające z katastrof wyniosły 230 miliardów dolarów. Powodzie, cyklony, huragany, susze oznaczają również głód, brak wody pitnej lub ograniczony dostęp do niej, choroby, epidemie, spadek produkcji rolnej, spowolnienie wzrostu gospodarczego, masowe migracje, konflikty, a w rezultacie społeczną i polityczną destabilizację.

Brak podjęcia natychmiastowych działań zmierzających do redukcji światowych emisji jest jednoznaczny z przekreśleniem wysiłków najbiedniejszych w ich walce z ubóstwem oraz postawieniem pod znakiem zapytania bezpieczeństwa obywateli wszystkich krajów. Ambitne, sprawiedliwe porozumienie, zakładające redukcję gazów cieplarnianych emitowanych przez państwa uprzemysłowione (w tym Polskę) oraz finansowe wsparcie krajów rozwijających się w adaptacji do zmian klimatu i ich dążeniach do ograniczenia emisji, leżą w interesie wszystkich krajów.

Opracowano na podstawie raportów: „Suffering the Science – Climate Change, People and Poverty”, Oxfam, 2009 oraz Human Impact Report: „Climate Change – The Anatomy of a Silent Crisis”, Global Humanitarian Forum, 2009

Katarzyna Zegadło

źródło: Kropla 2010, fot. www.sxc.hu
www.kropla2010.eko.org.pl
 

Udostępnij wpis swoim znajomym!




Podziel się swoją opinią



Za treść materiału odpowiada wyłącznie Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju



Portal dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej