Według nowego raportu Banku Światowego zatytułowanego "Transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej w Polsce" Polska może przekształcić swoją gospodarkę w gospodarkę niskoemisyjną z takim samym powodzeniem, z jakim przekształciła gospodarkę centralnie planowaną w wolnorynkową na początku lat 90. ubiegłego wieku, choć nie będzie to łatwe zadanie.

Prezentowany materiał jest kolejnym z serii raportów Banku Światowego dotyczących niskoemisyjnego wzrostu gospodarczego. Polska nie należy do największych emitentów gazów cieplarnianych w skali globalnej; jej udział w światowej emisji jest na poziomie zaledwie jednego procenta. Wielkość emisji w przeliczeniu na jednego na mieszkańca w Polsce, wynosząca dziesięć ton, jest teraz na poziomie średniej dla krajów UE, co jest konsekwencją gwałtownego spadku wielkości emisji gazów cieplarnianych podczas transformacji polskiej gospodarki w latach 90. Jednak biorąc pod uwagę niższy poziom dochodów na jednego mieszkańca, polską gospodarkę charakteryzuje jeden z najwyższych, relatywnie do wielkości PKB, poziomów emisji w UE. Jak się wydaje, w ciągu kilku najbliższych dekad Polska będzie musiała stawić czoła trudnemu wyzwaniu: osiągnąć unijny poziom dochodów jednocześnie zmniejszając uzależnienie polskiej gospodarki od dużych krajowych zasobów węgla wykorzystywanych dla potrzeb wytwarzania energii.

Zgodnie z wynikami zastosowanych modeli ekonomicznych w raporcie "Transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej w Polsce", jeżeli Polska nie podjęłaby żadnych działań ("scenariusz bazowy"), ogólny poziom emisji gazów cieplarnianych w 2020 roku byłby w przybliżeniu 20 procent wyższy od zanotowanego w roku 2005, natomiast w roku 2030 o 30 do 40 procent wyższy w porównaniu do roku 2005.

Główne wnioski płynące z raportu są następujące:

• Do roku 2030, wykorzystując istniejące obecnie technologie, Polska może ograniczyć wielkość emisji gazów cieplarnianych prawie o jedną trzecią, przy średnim koszcie redukcji wynoszącym 10-15 euro za jedną tonę niewygenerowanych emisji dwutlenku węgla.

• Sektor energetyczny jest obecnie źródłem prawie połowy wielkości emisji w Polsce; jednak to sektor transportu – odnotowujący gwałtowny wzrost emisji i wymagający również zmian behawioralnych, a nie tylko wykorzystania nowych technologii – może się okazać źródłem trudniejszych wyzwań w polityce gospodarczej.

Przejście na niskoemisyjne źródła energii, poprawa efektywności energetycznej na poziomie odbiorców końcowych, oraz polityka transportowa będą kluczowymi filarami niskoemisyjnej strategii gospodarczej w Polsce. Sektor energetyczny, stanowiący obecnie główne źródło emisji, z pewnością należy do obszarów priorytetowych, jednak wysokie koszty inwestycji w tym sektorze będą wymagały mobilizacji źródeł finansowania, a długi okres realizacji inwestycji oznacza, że struktura produkcji w tym sektorze będzie się zmieniała powoli.

Publikacja dostępna jest pod adresem: siteresources.worldbank.org/POLANDEXTN/Resources/Raport_polska_wersja_gospodarka_niskoemisyjna.pdf

źródło: Bank Światowy
www.worldbank.org.pl