Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił uchwałę przyjętą przez Radę Gminy Jeleniewo 21 stycznia 2013 r. określającą minimalną odległość pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy większej niż 100 kW od zabudowań mieszkalnych i siedliskowych na nie mniej niż 1500 m. Sąd po wysłuchaniu opinii skarżących oraz pełnomocnika gminy Jeleniewo uznał uchwałę za nieważną, stwierdził, że nie może być ona traktowana jako akt prawa miejscowego, ponieważ podstawa prawna, na jaką powołała się Rada Gminy, była niewłaściwa. Sąd nawiązał również do innych orzeczeń swoich i innych wojewódzkich sądów administracyjnych, które w podobnych przypadkach również uchylały uchwały rad gmin, które w ten sposób próbowały wpływać na kształt i rozwój inwestycji OZE na swoim terenie.

Uchwała, ze względu na jej wpływ na zahamowanie inwestycji w energetykę wiatrową na terenie gminy, została zaskarżona do sądu przez: Gamesa Energia Polska, Eko Energia Józef Pawlikowski-Bulcyk i Inni oraz Polską Izbę Gospodarczą Energii Odnawialnej.

– Kwestie odległości lokalizacji turbin wiatrowych od zabudowy mieszkaniowej w polskim ustawodawstwie w wystarczający sposób reguluje już ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – mówi Michał Siembab, dyrektor generalny PIGEO. – Tak formułowane uchwały radnych ograniczają możliwości inwestycji na terenach należących do prywatnych właścicieli i rażąco łamią obowiązujące w Polsce prawo – dodaje.

źródło: Polska Izba Gospodarcza Energii Odnawialnej
www.pigeo.pl
fot. imotov, Creative Commons, BY-NC-SA

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.