Ostatnie 50 lat na tybetańskim płaskowyżu, którego lodowce zopatrują wodę setki milionów ludzi w Azji, było najcieplejszym okresem w ciągu minionych dwóch tysiącleci, donosi chiński dziennik Science and Technology Daily, opierając się na raporcie naukowym. Według Instytutu Badań nad Wyżyną Tybetańską Chińskiej Akademii Nauk w tym stuleciu temperatury i wilgotność będą nadal rosnąć, powodując jednoczesne cofanie się lodowców i pustynnienie płaskowyżu.

„W ciągu ostatnich 50 lat tempo wzrostu temperatury było dwukrotnie wyższe niż średni poziom światowy”, czytamy w raporcie. Kurczenie się lodowców może zakłócić dostawy wody do wielkich azjatyckich rzek, w tym Żółtej Rzeki, Jangcy, Brahmaputry, Mekongu i Salween.

W maju tego roku chińscy naukowcy poinformowali, że w ciągu ostatnich 30 lat tybetańskie lodowce skurczyły się o 15%, czyli około 8000 km². Nowy raport stwierdza, że połączenie zmian klimatu i działalności człowieka na płaskowyżu jest prawdopodobną przczyną częstszych powodzi i osuwisk ziemi. Jednakże, wzrost temperatury poprawił również funkcjonowanie lokalnych ekosystemów, zaznaczają naukowcy. Autorzy raportu wezwali chiński rząd do działań, które zmniejszą wpływu człowieka na wrażliwe środowisko regionu.

Ale Pekin buduje na płaskowyżu szereg tam, w tym kilka gigantycznych – rozpoczną one pracę od 2020 roku. Pekin, szukając sposobu na uniezależnienie się od importu paliw kopalnych, zbudował w ostatnich dekadach szereg potężnych inwestycji hydrotechnicznych.

Również Indie, które dążą do zwiększenia produkcji energii elektrycznej, planują szereg elektrowni wodnych na Brahmaputrze – mówi się o nawet ponad 100 lokalizacjach.

Tłum. Michał Olszewski
źródło: theguardian.com