Dobre rozwiązania legislacyjne są kluczowe dla dalszego rozwoju zielonej energii w Polsce, jak i dla spełnienia dyrektyw UE dotyczących ograniczenia emisji CO₂ oraz zapewnienia 15% produkcji energii z OZE do 2020 r. Po długich konsultacjach społecznych i zgłoszeniu ponad 1300 stron uwag przez blisko 100 różnych organizacji, dyrektor Departamentu Energii Odnawialnej w Ministerstwie Gospodarki Janusz Pilitowski przedstawił na XIV FEW zarys nowego projektu ustawy o OZE.

Nowy plan legislacyjny będzie zaprezentowany w całości już maju. Ministerstwo przychylnie odniosło się do najważniejszych uwag sektora energetyki wiatrowej. Dlatego też w aktualnym projekcie przywrócono obowiązek zakupu energii z OZE przez "sprzedawców z urzędu". Wprowadzono także mechanizmy reagowania na nadpodaż zielonych certyfikatów (świadectw pochodzenia energii) co regulowałoby problem ewentualnego braku możliwości sprzedaży zielonej energii na rynku. Ministerstwo Gospodarki zapewniło też, że poziom wsparcia dla obecnie działających farm wiatrowych zostanie utrzymany. Natomiast nowe projekty będą mogły liczyć na stałe wsparcie przez okres 15 lat zapewniające inwestorom bezpieczeństwo ich realizacji.

– Czekamy na prezentację całego projektu i liczymy, że będzie on sprzyjał rozwojowi zielonej energii w Polsce – mówi Krzysztof Prasałek, Prezes PSEW i organizator FEW – Forum Energetyki Wiatrowej po raz kolejny spełniło rolę ważnej platformy wymiany poglądów pomiędzy uczestnikami rynku energetyki wiatrowej a przedstawicielami władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz innych instytucji odpowiedzialnych za kształtowanie rynku odnawialnych źródeł energii w Polsce.

XIV Forum Energetyki Wiatrowej było okazją do wymiany poglądów i spotkania się wszystkich stron zainteresowanych pracą nad ustawą o OZE. Dokonano na nim analizy uwag zgłoszonych do ustawy oraz zaprezentowano główne postulaty sektora energetyki wiatrowej onshore i offshore do aktu legislacyjnego.

Wśród negatywnych skutków uchwalenia złego prawa o OZE sektor wymienia przede wszystkim:

• brak możliwości przyrostu nowych mocy ze względu na brak arancji zakupu energii elektrycznej z OZE
• potencjalne bankructwa firm oraz roszczenia odszkodowawcze inwestorów wobec Skarbu Państwa ze względu na brak ochrony zrealizowanych oraz będących w toku inwestycji
• możliwość rezygnacji inwestorów z realizacji dużej części projektów co skutkowałoby spadkiem przychodów do gmin, redukcją miejsc pracy w sektorze OZE oraz brakiem perspektyw na spełnienie krajowego planu działań, który zakłada istotny wzrost mocy produkcyjnych ze źródeł odnawialnych.