Autorzy publikacji wyliczyli, że dzięki subsydiom udało się w 2011 osiągnąć udział biopaliw na ogólnym rynku na poziomie 4,5 proc. Przy kontynuacji dotychczasowej polityki UE wskaźnik ten do roku 2020 ma wzrosnąć do 8,6 proc. i pochłonąć dodatkowych 28,8-33,1 mld euro.

Jednym z celów UE jest zagwarantowanie w transporcie 10 proc. energii ze źródeł odnawialnych do 2020. W październiku 2012 Komisja Europejska zgłosiła propozycję, by tzw. biopaliwa pierwszej generacji (wymagające przekształcania innych upraw i terenów naturalnych pod uprawę roślin energetycznych) mogły służyć realizacji maksymalnie polowy tego wskaźnika. Propozycję oparto na wynikach badań pokazujących, że po uwzględnieniu emisji związanej z tzw. pośrednią zmianą użytkowania gruntów (ILUC), część biopaliw nie tylko nie pomaga zahamować zmian klimatycznych, ale powoduje wyższą emisję niż paliwa kopalne.

"Już od pewnego czasu wiemy, że biopaliwa nie pomagają nam chronić klimatu. Teraz okazuje się, że dodatkowo stanowią obciążenie dla pogrążonej w kryzysie gospodarki. Warto podkreślić, że 10 mld euro, które UE przeznacza na wsparcie biopaliw, to równowartość unijnego wsparcia dla zadłużonego Cypru" – powiedziała podczas prezentacji raportu Nusa Urbancic z organizacji Transport i Środowisko.

Autorzy opracowania wyliczyli, że w roku 2011 państwa krajów członkowskich wsparły sektor biopaliwowy poprzez ulgi podatkowe (5,8 mld euro), ustanowienie obowiązku dodawania do paliw biokomponentów (tę pomoc wyceniono na 736 mln euro w przypadku bioetanolu i 3,1-4,1 mld euro w przypadku biodiesla, różnice wynikają z silnie zmieniających się cen surowców na rynkach unijnym i globalnym) oraz poprzez fundusze kierowane na prace badawczo-rozwojowe (52 mln euro).

„W roku 2011 unijny rynek biopaliw był wart 13-16 mld euro – większość stanowiły różnego rodzaju subsydia, których koszty ponosili ostatecznie obywatele. Roczne publiczne wsparcie przekracza również wartość wszystkich instalacji służących do produkcji biopaliw, ocenianą na 6,5 mld euro" – czytamy w raporcie.

"Wszyscy ponosimy koszty związane z funkcjonowaniem wysoko nieefektywnej machiny. W zamian jednak nie otrzymujemy spodziewanych korzyści środowiskowych ani ekonomicznych. Mamy nadzieję, że unijni decydenci poprą propozycję KE, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze zostaną wykorzystane z korzyścią dla wszystkich obywateli" – podkreśliła Faustine Fefossez z Europejskiego Biura Środowiskowego.