Dyrektywa wprowadzi m.in. standardy w zakresie enerooszczędnego budownictwa i regulacje nakładające na rządy i producentów obowiązki informowania o zużyciu energii i sposobach jej oszczędzania.

Do najważniejszych postanowień dyrektywy należy m.in. zapis mówiący o 1,5-procentowej oszczędności w zużyciu energii końcowej poprzez narzucenie wiążącego celu na dystrybutorów. Zgodnie z nową dyrektywą obowiązkowa będzie też modernizacja 3% budynków rządowych (Komisja Europejska chciała poziomu 3%, ale dla wszystkich budynków publicznych).

Z ostatecznego kształtu dyrektywy nie był zadowolony Guenther Oettinger, komisarz UE ds. energetyki. Jego zdaniem poszczególne rządy w zakresie energooszczędności powinny pójść dalej, niż zakładają to regulacje dyrektywy. Propozycje Komisji Europejskiej zakładały m.in. obarczenie dostawców energii obowiązkiem sporządzania dla odbiorców comiesięcznych raportów o zużyciu energii – na podstawie danych zebranych z inteligentnych liczników. Dyrektywa wprowadza taki obowiązek, ale wykonywany co pół roku lub co trzy miesiące – na prośbę klienta.

Propozycje Brukseli zakładały także wprowadzenie obowiązków dla nowych elektrowni w zakresie produkcji energii w kogeneracji – w dyrektywie znalazł się natomiast zapis mówiący, że kogeneracja w elektrowniach będzie obowiązkowa, ale tylko w projektach, w których będzie opłacalna.

"W 2011 roku trzeba było wydać w UE 488 miliardów euro na import gazu i ropy (...). Mam nadzieję, że z tą dyrektywą oligarchowie na rynku ropy i gazu zarobią mniej i że uszczęśliwi ona konsumentów, którzy będą mogli zainwestować oszczędności z energii" – Polska Agencja Prasowa cytuje eurodeputowanego Claude Turmesa.

Przyjęta dyrektywa ma przybliżyć Unię do osiągnięcia celu 20-procentowej oszczędności energii do roku 2020.