Poziom rocznego eksportu herbaty rooibos wzrósł w ciągu ostatnich 13 lat czterokrotnie. Jej orzeźwiający smak, przypisywane właściwości i brak kofeiny sprawiły, że picie jej stało się modne w wielu krajach.

Czerwonokrzew afrykański lub aspalat prosty, z którego uzyskuje się czerwony napar, rośnie jednak tylko w Prowincji Przylądkowej Zachodniej w RPA. "Rooibos jest rośliną endemiczną w tym regionie, rośnie dziko tylko tutaj" – powiedział Chris Du Plessis, który prowadzi miejscową farmę Elandsberg Eco Tourism.

Na suchym, piaszczystym podłożu może przetrwać niewiele roślin, a wyjątkiem są właśnie krzewy rooibos, które żyją w symbiozie z mikroorganizmami w glebie. Rooibosa próbowano uprawiać w Australii, Stanach Zjednoczonych, a nawet w Chinach, ale bez powodzenia.

Jeden z farmerów Willem Engelbrecht, właściciel posiadłości Groenkol Rooibos Tea, od czasu przejęcia farmy od swojego ojca zauważył znaczne zmiany w warunkach pogodowych. "W ciągu ostatnich 10 lat pojawiało się coraz więcej anomalii" – powiedział Engelbrecht. Zimy w tym regionie są mroźne, a w lecie temperatury sięgają 48 st. Celsjusza.

W związku z tym, że lata są cieplejsze, a zimy coraz bardziej suche, Engelbrecht i inni musieli przystosować swoje metody upraw. "W przeszłości oraliśmy glebę, teraz robimy to rzadziej i przykrywamy glebę, aby ją izolować, głównie przed utratą wilgotności" – wyjaśnił.

Jednak jeśli temperatury nadal będą rosły, warty 78 mln dolarów przemysł związany z herbatą rooibos będzie poważnie zagrożony. Klimatolodzy ostrzegają, że w ciągu następnych stu lat Prowincja Przylądkowa Zachodnia dotkliwie odczuje zmiany klimatu. "Prawdopodobny scenariusz zakłada wzrost temperatur w tym regionie o kolejne trzy stopie Celsjusza – powiedział Francois Engelbrecht z Rady Badań Naukowych Południowej Afryki. – Dodatkowo region stanie się jeszcze bardziej suchy".

Produkcja rooibosa zapewnia w okolicy 4,5 tys. miejsc pracy. Większość prac przy zbiorach i suszeniu wykonywana jest ręcznie.