Zgodnie z aktualnymi rozporządzeniami Komisji Europejskiej nr 600/2012 oraz 601/2012 od 1 stycznia 2013 roku każdy podmiot posiadający instalację uczestniczącą w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (GHG) jest zobowiązany do zweryfikowania rocznego raportu z emisji GHG. Okres, który zgodnie z decyzją KE podlega raportowaniu i sprawdzaniu, wynosi jeden rok kalendarzowy. W efekcie już 1 stycznia 2014 roku rozpocznie się tzw. końcowa weryfikacja raportów z emisji GHG: — W praktyce oznacza to, że każdy właściciel instalacji będzie miał 3 miesiące na przeprowadzenie weryfikacji raportu, a następnie przekazanie go w formie pisemnej i elektronicznej Krajowemu Ośrodkowi Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBIZE). 31 marca 2013 roku upływa bowiem termin składania raportów rocznych. Istotnym jest też fakt, że weryfikacja musi zostać przeprowadzona przez niezależnego weryfikatora – wyjaśnia Paweł Wanatowicz, specjalista ds. energetyki i ochrony środowiska z TÜV SÜD Polska, niezależnej jednostki certyfikującej, posiadającej akredytację Polskiego Centrum Akredytacji na weryfikację rocznych raportów emisji gazów cieplarnianych.

Główne obszary weryfikacji

Zarówno wspomniane wcześniej rozporządzania Komisji Europejskiej, jak i obowiązująca Ustawa o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, wyraźnie precyzują obszary, jakie w rocznych raportach muszą uwzględnić właściciele instalacji GHG. Weryfikacji poddany zostaje przede wszystkim sposób monitorowania emisji GHG (niezależny weryfikator przeprowadzi jego analizę strategiczną oraz analizę ryzyka). Sprawdzona zostanie także zgodność modelu monitorowania z obowiązującym rozporządzeniami i wymaganiami prawnymi. Zweryfikowany musi zostać również plan monitorowania, procedury jego realizacji, instrukcje postępowania, a także całościowa dokumentacja funkcjonującego w przedsiębiorstwie systemu zarządzania emisją GHG. Następnie weryfikacji poddane zostaną dane liczbowe dotyczące wielkości emisji pod kątem ich zgodności z prawem, przyjętym planem monitorowania oraz stanem faktycznym. Na tej podstawie niezależny weryfikator opracowuje – zgodnie z wymaganiami prawnymi – pełny raport z przeprowadzonej weryfikacji wraz z pełnymi wnioskami dotyczącymi monitoringu emisji GHG (obejmujący w razie potrzeby także informacje na temat wykrytych uchybień, błędów lub zafałszowań w stosunku do stanu faktycznego).

Kosztowne błędy

Przedłożenie KOBIZE raportu zawierającego błędy lub zafałszowania może okazać się dla właściciela instalacji bardzo kosztowne. Za każdą niezweryfikowaną tonę musi on zapłacić 100 euro: – Choć ta kwota wydaje się pozornie niewielka, to należy pamiętać o tym, że mamy do czynienia zazwyczaj z dziesiątkami, czy setkami tysięcy ton. Wystarczy je więc pomnożyć przez wysokość kary, aby uzyskać pełny obraz potencjalnych kosztów. Z tego powodu podczas wyboru weryfikatora rocznego raportu z emisji GHG lepiej nie sugerować się jedynie ceną. Postawienie na profesjonalnego partnera, który posiada doskonałe doświadczenie oraz najwyższe kompetencje, sprawi, że po przedłożeniu raportu do KOBIZE nie spotkają nas przykre konsekwencje – podsumowuje ekspert TÜV SÜD Polska.

źródło: TÜV SÜD Polska

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.