W miarę, jak do atmosfery trafia coraz więcej gazów cieplarnianych, blisko powierzchni Ziemi kumuluje się coraz więcej słonecznego ciepła. W efekcie wzrasta temperatura. Naukowcom trudno oszacować skalę tego zjawiska. Mówi się jednak, że podwojenie ilości dwutlenku węgla w atmosferze oznacza wzrost temperatury od 2 do 4,5 st. C.

Tak mało precyzyjny szacunek stanowi dużą niewiadomą w badaniach związanych z modelowaniem zmian klimatu, zachodzących z udziałem chmur. Chmury unoszące się wysoko nad Ziemią sprzyjają kumulowaniu ciepła, natomiast chmury zawieszone nisko odbijają promienie słońca, chłodząc planetę. Dlatego w zależności od zmian w pokrywie chmur, temperatury mogą się bardziej podnosić lub obniżać.

Aby lepiej poznać to zjawisko, Axel Lauer z University of Hawaii w Manoa (Honolulu) i jego współpracownicy wykorzystali stosunkowo nowy model klimatyczny nazwany International Pacific Research Center Regional Atmospheric Model. Program ten pozwala na bardziej szczegółowe niż dotychczas analizy klimatu w rejonie wschodniego Pacyfiku i części Ameryki Południowej. Naukowcy skupili się na chmurach niskich, tworzących się nad wschodnim Pacyfikiem, których oddziaływanie z klimatem umykało dotychczasowym modelowaniom.

Najpierw (wykorzystując dane z lat 1997-2008) naukowcy sprawdzili, na ile trafnie modelowanie symuluje zmiany zachodzące w pokrywie chmur (np. w jej grubości i sposobie rozmieszczenia). Okazało się, że dane generowane przez program są dokładniejsze niż dane z 16 innych modeli klimatycznych. Później, korzystając ze sprawdzonego już modelu, analizowali potencjalne scenariusze na przyszłość (na lata 2090-2099). Przy podwyższonym stężeniu dwutlenku węgla i wzroście temperatur, nisko zawieszone chmury skurczą się nawet o jedną dziesiątą, przepuszczając jeszcze więcej promieniowania cieplnego pochodzącego od Słońca – stwierdzili.

"Jeśli do tego dojdzie, znajdziemy się na górnym krańcu skali prognozowanego wzrostu temperatur" – mówi jeden z autorów badania, Ralf Bennartz z University of Wisconsin-Madison.


źródło: PAP – Nauka w Polsce
www.naukawpolsce.pap.pl