Międzynarodowy zespół badawczy pod kierownictwem Alistaira Hunta z University of Bath w Wlk. Brytanii i Juana-Carlosa Ciscar z Joint Research Centre, należącego do Komisji Europejskiej centrum badawczego w Sewilli, opracował dwa modele zmian klimatu w Europie w latach 1970-2080. Pierwszy zakładał scenariusz niskiej, drugi – wysokiej emisji dwutlenku węgla, ze wzrostem średnich temperatur od 2,5 st. C. do 5,4. st. C.

Aby zbadać ich wpływ, kontynent podzielono na 5 regionów, oceniając każdy pod kątem działania zmian klimatycznych na rolnictwo, zdrowie publiczne i turystykę oraz możliwe przekształcenia krajobrazu (zalewanie terenów nadmorskich czy stałe powodzie połączone ze znikaniem terenów nadrzecznych). Analiza objęła przy tym jedynie bezpośrednie zmiany klimatyczne, nie rozpatrując efektów zmian prądów oceanicznych, czy przekształceń lokalnych, związanych z utratą części lasów czy bioróżnorodności.

Jak powiedział "Nature", współautor raportu z badań, opublikowanego w "Proceedings of the National Academy of Sciences", Alistair Hunt, zmiany klimatyczne "w niewielkim stopniu dotkną jednostki, ale dla zbiorowości będą dostrzegalne".

Na ociepleniu klimatu skorzysta najbardziej północna Europa – rolnictwo przesunie się na północ, ziemia w Środkowej i Północnej Europie dawać będzie większe plony z hektara, zaczną znikać powodzie związane z topnieniem wiosennych śniegów i lodów. Przełoży się to na ogólny wzrost rolnictwa w Środkowej i Północnej Europie o 52 proc. Ze względu na łagodniejszy klimat regiony te staną się też atrakcyjne dla turystów, których przybędzie aż o 25 proc.

Jednak straty spowodowane negatywnym wpływem ocieplenia klimatu w południowej Europie będą wysokie – susze sprawią, że rolnictwo zmniejszy się o 27 proc., wystąpi niedostatek wody pitnej i region nękać będą pożary. Zalewane będą tereny nadbrzeżne. Tropikalne upały odstraszą też turystów, których liczba spadnie o 4 proc.