Ograniczenie to ma stymulować rozwój alternatywnych biopaliw tzw. drugiej generacji, produkowanych z surowców niespożywczych takich jak odpady czy słoma, które są źródłem znacznie mniejszych emisji gazów cieplarnianych niż paliwa kopalne i które nie mają bezpośredniego wpływu na światową produkcję żywności. Podczas oceny biopaliw pod kątem parametrów emisji gazów cieplarnianych po raz pierwszy będą rozważane szacowane globalne skutki przekształceń gruntów, określane jako „pośrednia zmiana sposobu użytkowania gruntu".

Komisarz ds. energii Günther Oettinger oświadczył: "Wniosek ten stworzy nowe zachęty na rzecz biopaliw o najlepszych parametrach. W przyszłości biopaliwa będą prowadzić do większych ograniczeń emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenia naszego importu paliw".

Komisarz ds. działań w dziedzinie klimatu, Connie Hedegaard, stwierdziła: „Aby biopaliwa pomogły nam przeciwdziałać zmianie klimatu, musimy stosować faktycznie zrównoważone paliwa. Musimy inwestować w biopaliwa, które przynoszą rzeczywiste ograniczenie emisji i nie konkurują z żywnością. Oczywiście, nie wycofujemy się zupełnie z biopaliw pierwszej generacji, ale wysyłamy wyraźny sygnał, że przyszły wzrost sektora biopaliw musi być stymulowany zaawansowanymi biopaliwami. Inne rozwiązania nie będą miały zrównoważonego charakteru.".

Biopaliwa produkowane z zachowaniem zasad zrównoważonego rozwoju i w ramach efektywnych procesów stanowią niskoemisyjną alternatywę dla paliw kopalnych w unijnym koszyku energetycznym, w szczególności w transporcie. Ich magazynowanie i dystrybucja są proste, biopaliwa mają także wysoką gęstość energetyczną i zwykle są źródłem znacznie mniejszych emisji gazów cieplarnianych niż ropa naftowa, gaz ziemny czy węgiel. Tylko biopaliwa, które spełniają wszystkie kryteria zrównoważonego rozwoju, kwalifikują się do otrzymania wsparcia publicznego na rynku europejskim.

W miarę rozwoju rynku biopaliw okazało się, że biopaliwa różnią się pomiędzy sobą, jeżeli chodzi o generowane emisje gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów w skali globalnej. Ostatnie badania naukowe wykazały, że po uwzględnieniu pośredniej zmiany sposobu użytkowania gruntu, na przykład w sytuacji, gdy produkcja biopaliw prowadzi do przenoszenia produkcji żywności lub pasz na grunty nierolne takie jak lasy, niektóre biopaliwa mogą realnie powodować dodatkowe emisje gazów cieplarnianych, dorównujące emisjom z paliw kopalnych, które zastępują.

Komisja proponuje w związku z tym zmianę obecnych przepisów w sprawie biopaliw ustanowionych w dyrektywie w sprawie energii ze źródeł odnawialnych^₁ i dyrektywy w sprawie jakości paliw², w szczególności poprzez:

• zwiększenie do 60 proc. minimalnego progu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu nowych instalacji w celu poprawy efektywności procesów produkcji biopaliw, jak również w celu zniechęcenia do dalszych inwestycji w instalacje o słabych parametrach emisji gazów cieplarnianych;
• włączenie czynników dotyczących pośredniej zmiany sposobu użytkowania gruntu do składanych przez dostawców paliw i państwa członkowskie sprawozdań dotyczących ograniczania emisji gazów cieplarnianych dzięki biopaliwom i biopłynom;
• ograniczenie do 2020 r. do obecnego poziomu zużycia, tj. 5 proc., ilości biopaliw i biopłynów produkowanych z upraw roślin spożywczych, które mogą być zaliczane na poczet unijnego celu zakładającego uzyskanie do 2020 r. 10 proc. udziału energii odnawialnej w sektorze transportu, przy utrzymaniu niezmienionych celów dotyczących łącznego udziału energii odnawialnej i ograniczenia intensywności emisji;
• stworzenie zachęt rynkowych dla biopaliw, które są źródłem zerowych lub minimalnych emisji wynikających z pośredniej zmiany sposobu użytkowania gruntu, a w szczególności dla biopaliw 2. i 3. generacji produkowanych z surowców niepowodujących dodatkowego zapotrzebowania na grunty, w tym alg, słomy i różnego rodzaju odpadów, ponieważ będą one wnosić większy wkład w realizację celu zakładającego osiągnięcie 10 proc. udziału energii odnawialnej w transporcie, który został wyznaczony w dyrektywie w sprawie energii ze źródeł odnawialnych.

Za pomocą tych nowych środków Komisja pragnie wspierać biopaliwa, które przyczyniają się do osiągnięcia znacznych ograniczeń emisji, nie konkurują bezpośrednio z produkcją żywności i jednocześnie spełniają w większym stopniu kryteria zrównoważonego rozwoju. Chociaż obecny wniosek nie ma wpływu na udzielanie przez państwa członkowskie zachęt finansowych dotyczących biopaliw, to jednak Komisja jest zdania, że w okresie po 2020 r. wsparcie finansowe powinny otrzymywać tylko te biopaliwa, które prowadzą do znacznego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i nie są produkowane z upraw żywnościowych ani paszowych.