Z pracy wynika, że spełnienie założenia wymagałoby „natychmiastowego przykręcenia do zera emisji gazów cieplarnianych, oraz zastosowania od 2050 roku metod aktywnego usuwania gazów cieplarnianych z atmosfery. Już poprzednie opracowania kładły nacisk na trudność sprostania celowi 2^oC. Jednak nowa analiza jest pod kilkoma względami wyjątkowa. Przede wszystkim opiera się na pierwszych dostępnych rezultatach najnowszej generacji tzw. modeli ziemskiego systemu klimatycznego, czyli skomplikowanych programów, które działają na superkomputerach i mają za zadanie symulować oceany, ląd, lód i atmosferę planety. Wykorzystany w badaniu Canadian Earth System Model 2 obejmuje też uaktualnione dane o wybuchach wulkanów, oraz w bardziej złożony sposób symuluje zdolność biosfery do wymiany węgla.

W czasie badań naukowcy, z agencją rządową Environment Canada, wprowadzili do modelu różne scenariusze przyszłych emisji gazów cieplarnianych aż do roku 2100. W scenariuszu z największymi emisjami stężenie CO₂ poszybowało w górę z obecnych 390 ppm (części na milion) do 920 ppm, a globalna temperatura powierzchni lądów wzrosła o 4,9^oC powyżej poziomu z roku 2005. Jednak nawet w scenariuszu, gdzie obniżono emisje, przez co poziom CO2 osiągnął maksimum na poziomie 450 ppm w 2050 roku, temperatury do końca stulecia zrosły o 2,3^oC, a więc powyżej zakładanych 2 stopni.

Na jednym z wykresów publikacji przebieg z najwyższymi emisjami przedstawia pomarańczowa linia, a najniższe emisje – niebieska.   –  Jeśli chodzi o emisje, to jesteśmy na pomarańczowej linii   –  stwierdził współautor Ken Denman, oceanograf z University of Victoria, należący do Environment Canada. Jeśli emisje nie zostaną szybko zmniejszone, ludzkość mogą czekać dużo wyższe temperatury.

Specjalista od modelowania klimatu Myles Allen z Uniwersytetu w Oksfordzie mówi, że wnioski publikacji wskazują sposób, w jaki można zyskać czas na redukcję emisji CO₂: cięcie emisji krótko żyjących gazów cieplarnianych, które mocno ogrzewają atmosferę, ale utrzymują się w niej przez dekady, a nie stulecia (jak dwutlenek węgla).

Co do wniosków o konieczności usuwania węgla z atmosfery w celu osiągnięcia limitu 2^oC, klimatolog Richard Moss z Pacific Northwest National Laboratory's Joint Global Change Research Institute w College Park, stan Maryland, ocenia, że "przy obecnym stanie wiedzy zadanie to jest praktycznie niewykonalne". Jednak w późniejszym okresie obecnego stulecia, techniki usuwania węgla, jak spalanie biopaliw z wyłapywaniem emisji dwutlenku węgla albo stworzenie zasysaczy węgla może być wykonalne.

"Nie możemy się poddawać" w kwestii cięcia emisji, mówi Denman, chociaż "prawdopodobnie już za późno" na ograniczenie ocieplenia do 2^oC. Być może musieli zmierzyć się z ociepleniem o 3 lub 4 stopnie".


źródło: Ziemia na rozdrożu
ziemianarozdrozu.pl