Farma wiatrowa Alpha Ventus jest położona na Morzu Północnym, 45 km od Wyspy Borkum. Składa się z 12 5-megawatowych elektrowni wiatrowych, które są w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na prąd generowane przez 50-tysięczne miasto.

Początki projektu pierwszej niemieckiej farmy wiatrowej typu off-shore sięgają roku 2001, w którym pionier energetyki wiatrowej na morzu w Niemczech, Ingo de Buhr, uzyskał od federalnej agencji morskiej pozwolenie na budowę morskich elektrowni wiatrowych – pod warunkiem spełniania szeregu wymogów technicznych i środowiskowych. Zgodnie z jednym z warunków, w przypadku gdy jedna z elektrowni nie działa, musi zostać zdemontowana i przewieziona na ląd.

W 2005 roku De Buhr odsprzedał projekt morskiej farmy wiatrowej za 5 mln euro. Klientem była Niemiecka Fundacja Energetyki Wiatrowej Offshore – konsorcjum firm i banków, które zajęło się dalszą realizacją projektu. Obecnie farmą wiatrową Alpha Ventus zarządza konsorcjum firm E.on, Vattenfall i EWE. Całkowity koszt projektu zamknął się w kwocie 250 mln euro.

Niemiecka gazeta Spiegel porównuje elektrownie na farmie wiatrowej Alpha Ventus do projektu pierwszej elektrowni jądrowej, którą zbudowano w 1954 roku w rosyjskim mieście Obninsk, a której moc wyniosła 5 MW. Moc pierwszej niemieckiej morskiej farmy wiatrowej jest zatem 12-krotnie większa.

Niemiecki rząd planuje do 2020 roku budowę morskich farm wiatrowych o łącznej mocy 10 GW, a do roku 2030 – 25 GW.

Obecnie dzięki objęciu morskiej energetyki wiatrowej systemem taryf gwarantowanych, każda wyprodukowana na Alpha Ventus kilowatogodzina energii jest sprzedawana za 0,13 euro.

Na rozwoju morskiej energetyki wiatrowej może zyskać leżący nad Morzem Północnym i podupadły gospodarczo region Wschodniej Fryzji, w której stoczniach mają powstawać elementy morskich farm wiatrowych. Spiegel szacuje, że dzięki offshore region ten może przyciągnąć inwestycje rzędu 100 mln euro.