Polskie budynki są odpowiedzialne za znaczną część finalnego zużycia energii. Są też ważnym źródłem zanieczyszczenia środowiska. Ich udział w emisji dwutlenku siarki (SO₂) wynosi ok. 50%, tlenków azotu (NO_x) – 22%, dwutlenku węgla – 35% i pyłów – ok. 10%.

Autorzy raportu dokonali szerokiej analizy sektora budowlanego, uwzględniając takie czynniki jak rok budowy, sposób zasilania w ciepło, czy stan termomodernizacji – tłumaczy Dorota Zawadzka-Stępniak z WWF Polska. – Sporządzono również ocenę emisji poszczególnych zanieczyszczeń powietrza i stworzono odpowiednie wskaźniki emisji dla każdego z nich. Na potrzeby analizy przyjęto, że standard niemal zero-energetyczny budynku mieszkalnego oznacza zużycie energii końcowej na ogrzewanie i przygotowanie c.w.u. mniejsze niż 40 kWh/m²/rok. Natomiast dla budynku niemieszkalnego przyjęto 60 kWh/m²/rok.

Gdyby wszystkie nowe budynki w Polsce powstawały w standardzie energooszczędnym, to oszczędności w zużyciu energii w stosunku do obecnych standardów energetycznych nowych budynków wyniosłyby 2 363 906 MWh/rok. Natomiast, gdyby wszystkie już istniejące budynki zmodernizować zgdonie ze standardem energooszczędnym ,wtedy oszczędności energii końcowej wyniosłyby 166 122 425 MWh/rok. Stosowanie wysokich standardów energetycznych w odniesieniu do wszystkich nowo budowanych budynków pozwoliłoby na uniknięcie rocznej emisji od 806 ton tlenków azotu, 31 tysięcy ton tlenku węgla i aż 650 tysięcy ton dwutlenku węgla. Jeśli zsumowalibyśmy wartości emisji tlenków siarki, tlenku azotu, tlenku węgla i pyłu zawieszonego z okresu najbliższych 7 lat, to w tej perspektywie osiągnęlibyśmy redukcję na poziomie od 6 do 25 procent obecnych emisji z procesów spalania poza przemysłem.

Wyniki raportu pokazują jednoznacznie, że warto zdefiniować pojęcie budynku o niemal zerowym zużyciu energii na jak najmniejszym poziomie wskaźnika zużycia energii końcowej na m² powierzchni użytkowej. Jednocześnie warto zwiększyć wskaźnik renowacji budynków, gdyż istniejące zasoby budowlane stanowią sektor o najwyższym potencjale w zakresie oszczędności energii.

Wpływ odpowiedniego docieplenia budynku na koszty eksploatacji oraz przede wszystkim oszczędności energii jest wciąż niedoceniany – konkluduje Zawadzka-Stępniak. - Dlatego też ogromne znaczenie ma podejmowanie dyskusji oraz inicjatyw mających na celu szerzenie wiedzy o oszczędności zużycia energii.

W ramach pakietu klimatyczno-energetycznego kraje UE zobowiązały się do łącznej poprawy efektywności energetycznej o 20% do 2020 roku. Polski wkład w unijny cel oznacza ustabilizowanie zużycia energii pierwotnej w 2020 r. na poziomie 96 Mtoe. Krajowy Program Reform szacuje, że zrealizowanie tego celu będzie oznaczać osiągnięcie w 2020 roku oszczędności energii pierwotnej na poziomie 13,6% w porównaniu ze scenariuszem zakładającym niepodejmowanie żadnych działań. Dlatego tak ważne jest podejmowanie działań na rzecz zwiększenia efektywności energetycznej w Polsce.