Polityka klimatyczna UE jest drażliwą kwestią dla wielu grup lobbingowych. Pociąga za sobą problematyczną redukcję gazów cieplarnianych i innych zanieczyszczeń oraz odpowiedzialne korzystanie z zasobów, zgodnie z koncepcją gospodarki o obiegu zamkniętym (circular economy). Organizacje biznesowe twierdzą, że koszty cięcia emisji i wdrażanie innych przyjaznych środowisku technologii wiążą się z nieproporcjonalnie dużymi wydatkami, które nie tylko zagrożą przedsiębiorstwom europejskim utratą konkurencyjności, ale zagrożą też konkurencyjności samej Europy, jako miejsca do inwestowania i prowadzenia działalności.

Sprzeciw inwestorów

W grę wchodzą wielkie sumy, dlatego grupy lobbingowe starają się hamować zmiany prawa UE, aby działało z korzyścią dla nich. Mowa o takich organizacjach biznesowych jak m.in.: BusinessEurope, the European Chemical Industry Council (CEFIC), FuelsEurope, Eurometaux (the European Association of Metals), czy the International Association of Oil and Gas Producers.

Inni inwestorzy wyrażają jednak sprzeciw wobec działań tych grup lobbingowych. Są to między innymi: AP4, Swedish National Pension Fund (o kapitale 31 mld euro), British UNISON Staff Pension Scheme, Sarasins and Partners (19 mld euro), Pensions Trust (8,7 mld euro) oraz Australian Ethical Investment (546 mln euro).

Liderzy koncernów i organizacji biznesowych omówią te kwestie z ministrami środowiska i klimatu całego świata podczas grudniowej Konferencji Klimatycznej COP21 w Paryżu.

Źródło: Euractiv.pl. Opracowanie, tytuł i wytłuszczenia: Marta Śmigrowska