Pozornie tylko nie prowadzimy aktywnej ochrony powietrza w Polsce. Od wielu lat Kraków czy Katowice, a także mniejsze miasta prowadzą mniejsze lub większe programy ochrony powietrza lub ograniczenia niskiej emisji. W większości to dofinansowanie do wymiany źródeł ciepła. Programy te zakrojone na lata nie przyniosły jeszcze rozwiązania problemu, ale w wielu miastach widać, że poziomy dopuszczalne stężeń pyłów są przekraczane coraz rzadziej. Uchwały antysmogowe, które po Małopolsce, Opolszczyźnie, Śląsku za chwilę uchwalą także Mazowsze, Wielkopolska, Dolny Śląsk i w krótce pewnie także inne województwa, też same nie rozwiążą problemu. Natomiast zmuszą zapewne wiele nowych osób do skorzystania z istniejącej od wielu lat oferty programów dofinansowania do wymiany pieców lub źródeł ciepła w domach. Uchwały dodadzą prędkości realizacji tych programów, które, jak się okazuje, w wielu miejscach realizowane były coraz słabiej, ze względu na coraz mniejsze liczby zgłoszeń osób zainteresowanych wymianą pieców. Temu właśnie poświęcona była w zeszłym tygodniu (20 października 2017) cała sesja Kongresu MŚP w Katowicach.

Po tej sesji mam jednak jeszcze inną refleksję. Także uchwały antysmogowe w pewnym czasie wyczerpią swój potencjał do przyspieszenia wdrażanych rozwiązań. Najlepiej sytuowani i świadomi wymienili już swoje piece, nawet bez zakazu spalania paliw stałych. Teraz pewnie dołączą do nich Ci, którzy dotychczas byli mniej aktywni, głównie ze względu na trudne warunki finansowe. Wkrótce jednak okaże się, że zostanie znaczna pula tych, których trudno będzie przekonać zarówno zakazem, jak i zachętą. Wiele osób nie skorzysta z programów dofinansowania, bo nie mają na wkład własny do dofinansowywanej inwestycji. Nie mają także na mandat za niestosowanie się do uchwały. To ubodzy energetycznie. Im trzeba będzie zaoferować jeszcze bardziej zaawansowane środki wsparcia, aby rozwiązać problem smogu.

Czym dalej w smog tym więcej kominów? Na to wygląda.