Duńska prezydencja zaproponowała europejskim ministrom do spraw środowiska trzy główne tematy obrad. Na pierwszej sesji debatowano na temat opracowania kolejnego, siódmego już Programu Działań na Rzecz Środowiska (7th Environmental Action Programme, EAP).

EAP to strategiczny dokument, który wytycza główne ścieżki rozwoju europejskiej polityki środowiskowej. Jego konstrukcja i zapisy będą na wiele lat kluczowe do podejmowania decyzji o inicjowaniu prac nad nowymi aktami prawnymi a także o funduszach na określone cele środowiskowe. EAP skupi się na kwestiach zmian klimatu, różnorodności biologicznej, zrównoważonym wykorzystywaniu zasobów, a także poprawie jakości życia i zdrowia ludzi poprzez poprawę stanu środowiska.

Istotnym elementem nowego Programu Działań na rzecz Środowiska będzie część poświęcona wdrażaniu prawa. W tej dyskusji minister Korolec podkreślił, że zanim podejmie się decyzję o tworzeniu nowego prawa, konieczne jest wsparcie państw członkowskich we wdrażaniu przepisów już obowiązujących. Ma to szczególne znaczenie dla konkurencyjności w wymiarze globalnym. Druga sesja była poświęcona sposobowi, w jaki nowotworzony Program można wykorzystać do zapewnienia reorientacji gospodarki w kierunku zielonej gospodarki. Jednym z narzędzi będzie rozwinięcie w Programie koncepcji zrównoważonego wykorzystania zasobów. Minister Korolec zwrócił uwagę na konieczność uzyskania akceptacji dla zmian ze strony gospodarstw domowych, które będą musiały ponieść część kosztów transformacji. Zaapelował także o zapewnienie państwom członkowskim swobody doboru instrumentów i działań finansowych w oparciu m.in. o fundusze unijne.

Drugiego dnia ministrowie rozpoczęli dyskusję od omówienia przygotowań do największego cywilizacyjnego wydarzenia w tym roku, jakim będzie szczyt Rio+20 rozpoczynający się już w czerwcu. W tej kwestii zadeklarowali oni otwarcie, że są zaniepokojeni zbyt wolnym tempem negocjacji projektu dokumentu końcowego konferencji. Polska delegacja oraz kilka innych zauważyły, że proponowane przez Unię Europejską postanowienia deklaracji końcowej mogą okazać się zbyt ambitne, aby mogły być zaakceptowane przez państwa rozwijające się. Prezydencja stoi teraz przed niezwykle trudnym zadaniem, aby doprowadzić do przeforsowania europejskich pomysłów, w tym tych dotyczących budowy zielonej gospodarki, na forum międzynarodowym.

Ostatnim punktem obrad była nieformalna dyskusja ministrów na temat Europejskiego systemu handlu emisjami (ETS). Komisja Europejska zadeklarowała analizę możliwości prawnych w obszarze przepisów o aukcjach uprawnień do emisji dwutlenku węgla. Szczegóły tej inicjatywy będą znane później.