20 lipca br. Komisja Europejska opublikowała propozycję zmian do Decyzji w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, aby zmniejszyć emisje do atmosfery w sektorach takich jak rolnictwo, transport, czy budownictwo do 2030 (ESD, od ang. Effort Sharing Decision).

Pozarządowa organizacja badawcza Sandbag opublikowała raport "Nowe mechanizmy elastyczności w Decyzji w sprawie wysiłków, aby zmniejszyć emisje do atmosfery do roku 2030". Pokazuje w nim, że poprzez umiejętne zbalansowanie wysiłków redukcyjnych w państwach członkowskich, ESD może zwiększyć redukcje emisji pomiędzy 2021-2030 o nawet 2 miliardy ton. Tyle samo ton CO₂ niemiecka gospodarka jest w stanie wyprodukować przez 2 lata.

ESD będzie musiało odegrać dużo większą niż dotychczas rolę w europejskiej polityce klimatycznej, żeby państwa członkowskie mogły wywiązać się do 2050 z porozumienia w Paryżu, bez szkody dla ich sektorów przemysłowych ETS. W poprzednim raporcie (maj 2016) analizowano, dlaczego redukcje w ramach ESD do 2030 roku mogą być zdecydowanie wyższe niż -30% na poziomie europejskim. Wykazano, że mogłyby one osiągnąć nawet do -50%.

Nowy raport zaleca wprowadzenie lepszych mechanizmów elastyczności do Decyzji. Stworzenie europejskiego mechanizmu elastyczności (EPM, od ang. European Project-Based Mechanism) opartego na projektach inwestycyjnych, które mogą generować dodatkowe pozwolenia na emisję w ramach ESD, pozwoli państwom członkowskim na zrealizowanie ich narodowych celów redukcji emisji w sposób tani i sprawiedliwy.

Utrzymanie sprawiedliwego podziału zobowiązań w ramach ESD będzie ważne dla państw członkowskich, takich jak Polska, które mają niższe niż średnia UE PKB na mieszkańca. Państwa te mają dzięki temu niższe narodowe cele redukcyjne w ramach ESD oraz szansę przyciągnąć zagraniczny kapitał w ramach projektów EPM realizowanych na ich terytorium.

Autorzy zauważają również, że opcje mechanizmów elastyczności rozważane dotychczasowo przez Radę Unii nie będą miały tych samych zalet co EPM dla polskiej gospodarki. Mogą one doprowadzić do de facto obniżenia celu redukcji na 2030, aż o 4,496 milionów ton CO₂. Miałoby to wpływ na znaczne podwyższenie kosztów redukcji emisji w perspektywie 2050 dla całej gospodarki europejskiej, włączając w to redukcje w sektorach przemysłowych ETS. Sandbag odradza wprowadzenie tych mechanizmów elastyczności.

Sandbag jest pozarządową organizacją badawczą zajmującą się analizą efektywności i wydajności polityki klimatycznej w Unii Europejskiej. Badania prowadzone przez Sandbag skupiają się na produkcji energii z węgla, głębokiej dekarbonizacji przemysłu przy użyciu technologii CCS&U, oraz reformie europejskiego sytemu handlu emisjami EU ETS.

Źródło: www.sandbag.org.uk