– Zmiany klimatu to globalne zagrożenie, które sprawia, że ​​granice polityczne tracą na znaczeniu – mówi Wojciech Stępniewski, kierownik projektu "Klimat i energia" w WWF Polska. – Żyjemy w czasach, kiedy historia klęsk żywiołowych spowodowanych zmianami klimatu wypełni strony podręczników opowieściami o braku zainteresowania globalnym zagrożeniem ze strony politycznych przywódców z całego świata. Przykład ostatniej suszy w Polsce dowodzi, że wszyscy, bez względu na miejsce, w którym mieszkamy, musimy zmagać się tym problemem.

Globalna emisja gazów cieplarnianych osiągnęła rekordowy poziom w 2010 roku. Obecnie świat jest na drodze do katastrofalnego w skutkach wzrostu globalnej temperatury powyżej niebezpiecznej granicy 2ºC. WWF jako jedyny sposób przeciwdziałania temu zagrożeniu wskazuje na konieczność rozpoczęcia obniżania emisji jeszcze przed 2015 rokiem. Tylko w ten sposób nie zaprzepaścimy szansy na powstrzymanie globalnego ocieplenia na poziomie poniżej 2ºC.

– Przywódcy w Durbanie mają wybór – dodaje Stępniewski. – Mogą wykorzystać postęp osiągnięty na COP 16 w Cancun i zapobiec postępującym zmianom klimatycznym lub też pozwolić na zwycięstwo krótkoterminowych, narodowych interesów, pozostawiając nas tym samym na niebezpiecznej drodze do wzrostu temperatury nawet o 3-4°C.

Zmiany klimatyczne niosą za sobą wysokie koszty społeczne, środowiskowe i ekonomiczne, które wzrastają wraz z każdym opóźnienia działania, ale rozwiązanie tego problemu to nie tylko ograniczenie emisji. Możemy wprowadzić świat na nową, bezpieczną ścieżkę rozwoju. Ta ścieżka to czyste, odnawialne źródła energii i zielone miejsca pracy, ograniczenie ubóstwa i bardziej zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych. To wszystko jest w naszym zasięgu - przyszłość, w której ludzie żyją w harmonii z naturą, mając dostęp żywności, czystej wody i pewnych źródeł energii.

– Tu, w Afryce, skutki zmian klimatycznych dla ludzi są zbyt odczuwalne – podsumowuje Stępniewski. – Przywódcy, muszą uświadomić sobie, że będą podejmować decyzje na ziemi afrykańskiej, która już teraz zmaga się z konsekwencjami ich zaniechań, a jednocześnie emituje najmniej gazów cieplarnianych. Muszą zrozumieć, że jesteśmy w krytycznym punkcie zwrotnym – świat oczekuje od nich zapewnienia przyszłości protokołu z Kioto.

Oczekiwania WWF wobec COP 17 w Durbanie:

· Utrzymanie postępu osiągniętego do tej pory. Warunki porozumienia z Cancun muszą być realizowane.

· Przyjęcie drugiego okresu zobowiązań protokołu z Kioto, którego pierwszy okres zobowiązań upływa w 2012 roku.

· Wypracowanie podstawy do negocjacji prawnie wiążącego globalnego porozumienia, które obejmie wszystkie państwa w 2015 r.

· Określenie źródeł długoterminowego finansowania ograniczenia emisji oraz adaptacji do skutków zmian klimatu.

· Wykorzystanie okazji jaką jest COP 17 w celu zwiększenia ambicji w zakresie celów redukcyjnych.