Aktualności

Podsumowanie II Forum Małych Elektrowni Wiatrowych 2012 (14151)

2012-04-03

Drukuj

Rynek małej energetyki wiatrowej w Polsce funkcjonuje głównie w oparciu o instalacje działające w systemach autonomicznych (niepodłączonych do sieci). Z tego względu inwestorzy, w stosunku do dużych instalacji OZE – sieciowych, ponoszą dodatkowe koszty na systemy magazynowania energii elektrycznej (w ciepłej wodzie lub bateriach akumulatorów) i uzyskują niższe współczynniki wykorzystania mocy. Rozwijanie się tego typu rozwiązań technologicznych czyni małą energetykę wiatrową mniej konkurencyjną w stosunku do np. wielkoskalowych farm wiatrowych i innych mikroinstalacji OZE.

Ministerstwo Gospodarki z końcem 2011 roku przedstawiło projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii, która po raz pierwszy uwzględnia specyfikę mikroźródeł energii odnawialnej. W projekcie zaproponowano rozwiązania ułatwiające współpracę małych turbin z siecią energetyczną, m.in. poprzez brak konieczności uzyskania koncesji z URE na produkcję energii sprzedawanej do sieci, czy bezpłatne podłączenie do sieci. Ponadto w toku konsultacji społecznych uznano konieczność powrotu do instytucji tzw. "sprzedawcy z urzędu" także dla źródeł o mocy większej od 40 kW i obowiązek zakupu energii z OZE przez operatora sieci po cenie zbliżonej do ceny rynkowej (a nie jak pierwotnie proponowano za cenę skorygowaną wskaźnikiem 0,7). Nadal jednak brakuje w projekcie ustawy rozwiązań systemowych dla energetyki rozproszonej, w tym związanych z integracją różnych instrumentów wsparcia (podatkowych, dotacji oraz planistycznych i związanych z tworzeniem mikrosieci) .

Według wstępnych ustaleń Ministerstwa Gospodarki po konsultacjach społecznych i międzyresortowych, właściciele mikroinstalacji będą mogli skorzystać ze sprawdzonego systemu wsparcia w postaci stałych taryf (FiT), funkcjonujących w Niemczech i w Wielkiej Brytanii. Według analiz ekonomicznych IEO, o ile będą miały zastosowanie instrumenty podatkowe i premia (na wzór brytyjski) za energię oddawaną do sieci, minimalna kwota stałej taryfy zastępczej dla mikroźródeł to 900 zł/MWh (do 20 kW mocy zainstalowanej) i 800 zł/MWh (powyżej 20 kW mocy zainstalowanej). Taka wysokość FiT zagwarantuje zwrot inwestycji w okresie krótszym niż 10 lat. Oprócz tego proponuje się likwidację progów dla mocy przyłączeniowej, uznając każde źródło energii odnawialnej przyłączone do sieci niskiego napięcia za mikroinstalację, natomiast maksymalna moc mikroinstalacji powinna odpowiadać przydzielonej mocy zamówionej. Takie rozwiązanie zapewni większą optymalizację wykorzystania istniejących zasobów sieciowych.

Innymi zachętami, które skutecznie mogłyby stymulować rynek mikroinstalacji OZE i są ciągle przedmiotem rozważań resortu gospodarki to zwolnienia z podatku dochodowego, zwiększenie wymagań co do minimalnych udziałów energii z OZE w nowych i remontowanych budynkach i ulgi budowlane. Dodatkową przeszkodą, jaka może stanąć inwestorom MEW na drodze do skorzystania z ww. udogodnień podatkowych czy dodatkowego finansowania, jest brak systemu certyfikacji urządzeń i instalatorów.

Pierwszym programem, który umożliwi finansowanie inwestycji małych elektrowni wiatrowych będzie uruchomiony w III kwartale 2012 roku pilotażowy program NFOŚiGW dot. inteligentnych sieci energetycznych. Z kolei nowy produkt finansowy w postaci kredytów preferencyjnych przygotowywany jest przez Bank Ochrony Środowiska wspólnie z WFOŚiGW.

Pobierz plik PDF: Uwagi do projektu ustawy i OZE w zakresie mikroinstalacji na Forum MEW.

  

Pełne podsumowanie konferencji znajduje się na stronie Forum Małej Energetyki Wiatrowej: www.forummew.ieo.pl.


Udostępnij wpis swoim znajomym!




Podziel się swoją opinią



Za treść materiału odpowiada wyłącznie Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju



Portal dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej