Rodzaj inwestycji: Pasywny budynek użyteczności publicznej.

Inwestor: Montessori Verein Landkreis Erding (jedno z niemieckich Stowarzyszeń Przyjaciół Montessori) oraz rząd Bawarii.

Projektant i wykonawca: Projekt szkoły powstał w niemieckiej pracowni ArchitekturWerkstatt Vallentin, zaś generalnym wykonawcą była firma Ingenieurbüro Lackenbauer.

Lokalizacja: Szkoła mieści się na przedmieściach miejscowości Aufkirchen, w niewielkiej odległości na wschód od lotniska w Monachium (Niemcy).

Opis inwestycji: Projekt niemieckiej szkoły Montessori to przykład tego, jak nowoczesny budynek można wkomponować w naturalny krajobraz. Położoną na obrzeżach niewielkiej miejscowości szkołę otaczają tereny wiejskie, dlatego architekci zaprojektowali pokryty roślinnością dach, który „falując”, unosi się i łagodnie opada na okoliczne pola. W ten sposób bryła budynku łączy się z krajobrazem i oba zmieniają się wraz z porami roku. Poza „falującym” zielonym dachem projektanci zastosowali także zakrzywione fasady. W rezultacie każde z pomieszczeń zaplanowanych w budynku ma inny kształt, co sprawia, że poszczególne sale dydaktyczne stanowią odrębną przestrzeń, z którą identyfikują się uczniowie.

Pokryty roślinnością dach pasywnej szkoły (fot. Jakob Kanzleiter, www.jacobkanzleiter.com)

W dwupiętrowym budynku (o powierzchni użytkowej 3 649 m²) zaplanowano m.in. 10 sal lekcyjnych, 9 specjalistycznych pracowni, stołówkę oraz salę gimnastyczną. W projekcie uwzględniono także pomieszczenia administracyjne, sanitarne i techniczne. Zlokalizowane w południowo-wschodniej części główne wejście prowadzi przez rotundę wkomponowaną w fasadę budynku. Dalej znajduje się przestronny hol, który sięga aż po dach. Dzięki przesuwnej ścianie działowej hol można dodatkowo powiększyć o salę gimnastyczną i wykorzystywać podczas większych wydarzeń szkolnych. Wówczas w holu można ustawić ruchome trybuny.

Szkolny hol (fot. Jakob Kanzleiter, www.jacobkanzleiter.com)

W budynku mieści się zarówno szkoła podstawowa, jak i średnia (10 klas w niemieckim systemie nauczania). Obiekt został wybudowany w roku 2004 i otrzymał certyfikat Instytutu Budynków Pasywnych w Darmstadt. Ponadto znalazł się w gronie budynków nominowanych do nagrody „Passive House Award 2014”.

Zastosowane rozwiązania energooszczędne i technologie OZE: Oryginalna bryła budynku to wypadkowa poszukiwań formy zapewniającej efektywność energetyczną oraz estetyki pozwalającej wkomponować budynek w otaczający go wiejski krajobraz. Przy konstrukcji budynku zastosowano elementy murowane oraz konstrukcje drewniane, co zdaniem architektów pozwoliło w najlepszy sposób wykorzystać zalety i betonu, i drewna. Ponadto budynek charakteryzuje się odpowiednią izolacją przegród zewnętrznych, pozwalającą ograniczyć do minimum niekontrolowane straty ciepła.

Zgodnie z podstawowymi zasadami budownictwa pasywnego, architekci zorientowali najdłuższą oś budynku wzdłuż linii wschód-zachód, tak aby w głównym pomieszczeniach osiągnąć maksymalne zyski solarne i odpowiednio je doświetlić. Przestronne okna sal lekcyjnych wychodzą więc na południe, zaś pomieszczenia administracyjne, sanitarne i techniczne znajdują się po stronie północnej. W obiekcie zastosowano trzyszybowe okna przeznaczone do budynków pasywnych (o współczynniku przenikania ciepła U_w w granicach 0,73-0,76 W/m²K). Ciąg komunikacyjny wewnątrz jest oświetlany światłem dziennym, które wpada do budynku przez cztery potężne okna dachowe skierowane na zachód.

Przestronne przeszklenia od strony południowej (fot. Jakob Kanzleiter, www.jacobkanzleiter.com)

Sięgające od podłogi do sufitu przeszklenia we wszystkich salach dydaktycznych zostały wyposażone w podwójny system zacieniania. Zacienianie zewnętrzne ma na celu przede wszystkim ograniczenie ryzyka przegrzewania, podczas gdy wewnętrzne rolety chronią uczniów przed nadmiarem światła.

Wszystkie pomieszczenia dydaktyczne mają bezpośrednie wyjście na szkolne podwórko. Ciekawym rozwiązaniem są tu zewnętrzne schody prowadzące bezpośrednio z poszczególnych sal na piętrze do ogrodu znajdującego się przed budynkiem. W ten sposób znacznie ograniczono inwestycję w rozwiązania przeciwpożarowe.

Zewnętrzne schody prowadzące do sal na piętrze (fot. Jakob Kanzleiter, www.jacobkanzleiter.com)

Każde pomieszczenie ma zapewniony dostęp świeżego powietrza poprzez system wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła. Do ogrzewania budynku oraz przygotowywania ciepłej wody użytkowej wykorzystywany jest gazowy kocioł kondensacyjny. Ciepło wewnątrz budynku rozprowadzane jest poprzez grzejniki, zamontowane m.in. w salach lekcyjnych.

Roczne zapotrzebowanie budynku na energię do ogrzewania i wentylacji wynosi 14 kWh/m²/rok, zaś zapotrzebowanie na energię pierwotną 89 kWh/m²/rok.

Koszty wykonania, koszty eksploatacji oraz przewidywany okres zwrotu inwestycji: Budowa szkoły kosztowała ok. 5,4 mln euro, z czego 80% środków to fundusze przekazane przez rząd Bawarii. W porównaniu do standardowych obiektów inwestycja została zrealizowana bez dodatkowych kosztów. Od samego początku dominującym celem było bowiem zachowanie prostoty, pozwalające zminimalizować koszty budowy. Niezbędne systemy mechaniczne dla szkoły kosztowały około 150 tys. euro mniej niż w przypadku budynku referencyjnego. Zaoszczędzone pieniądze przeznaczono m.in. na podniesienie standardu okien i dodatkowe ocieplenie budynku.

Przeszkody w realizacji inwestycji i problemy podczas budowy: Na początku eksploatacji pojawiły się trudności z automatycznym sterowaniem systemem zewnętrznego zacieniania, co skutkowało przegrzewaniem sal. Obecnie jednak budynek szkoły działa bez zarzutu i użytkownicy są z niego bardzo zadowoleni.

ChronmyKlimat.pl
Energooszczędne 4 kąty