Dofinansowania i dotacje

Elektromobilność - Komentarz do projektów: Polityki energetycznej Polski i Krajowego planu energii i klimatu (20756)

Konrad Wielądek
2019-03-15

Drukuj
galeria

Rozwój elektromobilności w Europie Zachodniej następuje bardzo szybko i nie dotyczy tylko samochodów osobowych, lecz także autobusów, samochodów dostawczych i ciężarowych.



W dalszej perspektywie jest mowa o maszynach budowlanych, samolotach czy statkach. Powszechność elektromobilności w istotny sposób przyczyni się do poprawy jakości powietrza, zwłaszcza w dużych miastach. Popyt na paliwa naftowe będzie jednocześnie malał.

Jednak rozwój elektromobilności w Polsce w sytuacji utrzymania ważkiej roli węgla w miksie energetycznym nie wpłynie istotnie na ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, a nawet może spowodować ich wzrost. Bardzo drogie obecnie samochody elektryczne szybko tanieją, a ich eksploatacja jest tańsza niż spalinowych. W przyszłości będzie to zachętą do posiadania większej liczby pojazdów oraz odbywania nimi dłuższych podróży. Może to oznaczać zarówno pogorszenie warunków jazdy w miastach (korki samochodów elektrycznych, np. w Norwegii), jak i konkurencję dla kolei.

Niezależnie od napędu samochód zajmuje przestrzeń w miastach, ogranicza tym samym tereny biologicznie czynne i pogarsza jakość życia w dużych ośrodkach. Dlatego ważne jest położenie nacisku przede wszystkim na rozwój elektrycznego transportu publicznego, taksówek oraz elektryczne samochody dostawcze w miastach. W tym kontekście promocja osobowych aut elektrycznych w ramach projektu PEP 2040, w celu osiągnięcia 1 mln sztuk w 2025 roku, uznać należy za niezasadną.

Tekst całej opinni przygotowanej przez Fundację Instytut na rzecz Ekorozwoju na prośbę Stowarzyszenia EKO-UNIA nzjadziejsz tutaj: Opinia o projekcie polityki energetycznej do roku 2040


Udostępnij wpis swoim znajomym!



Podobne artykuły


Podziel się swoją opinią




Portal dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej