Pomimo wcześniejszego optymizmu związanego z przyjęciem przez Unię Europejską celu redukcji emisji o 40% do 2030 roku (w stosunku do roku 1990) oraz porozumienia klimatycznego między Chinami a USA, w wyniku kolejnego szczytu klimatycznego powstał słaby tekst decyzji i niewiążący załącznik – pisze Tobiasz Adamczewski z WWF Polska w podsumowaniu debaty portalu ChronmyKlimat.pl

Debata online portalu ChronmyKlimat.pl pt. „Szczyt klimatyczny w Limie – jakie są kierunki światowej polityki klimatycznej?” odbyła się 17 grudnia 2014 r. Udział w debacie wzięli:

• dr Andrzej Kassenberg z Instytutu na rzecz Ekorozowoju,
• Katarzyna Snyder z Ministerstwa Środowiska,
• dr Artur Gradziuk z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych,
• Krzysztof Blusz z fundacji demosEuropa,
• Urszula Stefanowicz z Polskiego Klubu Ekologicznego i Sekretariatu Koalicji Klimatycznej,
• Tobiasz Adamczewski z fundacji WWF Polska.

Podczas debaty uczestnicy odpowiadali m.in. na pytania internautów zadawane poprzez chat online. Zapis wideo debaty dostępny jest na portalu ChronmyKlimat.pl, a także na profilu ChronmyKlimat.pl w portalu YouTube. Tymczasem poniżej prezentujemy podsumowanie tego wydarzenia.

Dwutygodniowa, dwudziesta już Konferencja Klimatyczna (COP, Conference of the Parties) miała przybliżyć w znaczącym stopniu państwa kraje sygnatariusze do przyszłorocznego porozumienia klimatycznego w Paryżu. Do głównych efektów COP20 można zaliczyć tekst decyzji Lima Call for Action, załącznik do tej decyzji, jako podstawę do porozumienia w Paryżu, oraz Ministerialną Deklarację z Limy w sprawie Edukacji i Zwiększania Świadomości.

Wśród najważniejszych tematów debaty znalazły się przede wszystkim te, wywołane przez internautów:
• ocena wyniku COP w Limie,
• możliwość redukcji emisji zgodnie z zaleceniami naukowców w kontekście podziału świata na biedny i bogaty,
• konieczność edukacji społeczeństwa o zmianach klimatu,
• prawdopodobieństwo osiągnięcia porozumienia w Paryżu.

Podczas debaty uczestnicy odnieśli się do głównych wyników COP-u. Byli zgodni co do tego, że tekst decyzji Lima Call for Action jest słabszy, niż się spodziewano. Niektórzy uczestnicy podkreślili, że w kontekście konieczności redukcji emisji zgodnie z zaleceniami naukowców, Konferencja w Limie była porażką. Natomiast jako proces międzynarodowy, po tegorocznych inicjatywach USA-Chiny, Ban Ki-moona i Unii Europejskiej, „widzimy krzepnięcie pewnego procesu” – ocenił Krzysztof Blusz z fundacji demosEuropa.

Na bazie pytania od jednego z internautów poruszona została kwestia podziału świata na państwa rozwinięte i rozwijające się oraz ich cele ograniczania emisji w przyszłym porozumieniu. Jak podkreślano, priorytetem państw rozwijających się jest polepszenie warunków życia swoich obywateli. Jako przykład trudności negocjowania celów w państwami rozwijającymi się Pani Katarzyna Snyder z Ministerstwa Środowiska zrelacjonowała spotkanie z przedstawicielem Indii, który nawet nie chciał rozmawiać o własnych zobowiązaniach, oraz opowiedziała o stanowisku Chin, które nie zgadzają się, by zewnętrzne struktury weryfikowały (czy nawet konsultowały) ich plany działań.

– Problemem jest to, że musimy zmienić kierunek tego rozwoju […]. Większość krajów rozwijających się, szczególnie te najbiedniejsze, sama tego kierunku nie zmieni, dlatego potrzebuje do tego pomocy – odpowiadała Pani Urszula Stefanowicz z Koalicji Klimatycznej.

Brak odpowiedniego porozumienia i redukcji emisji (ze wszystkich stron) – zdaniem dr. Andrzeja Kassenberga z Instytutu na rzecz Ekorozowoju – może doprowadzić do sytuacji, w której do roku 2050 państwa rozwinięte będą musiały się liczyć z przyjęciem 200 milionów uchodźców klimatycznych z państw ubogich.

Między innymi właśnie w kontekście problemów społecznych, jak tłumaczyła reprezentantka Ministerstwa Środowiska, powstała deklaracja ws. edukacji. Uczestnicy debaty podkreślali, że jest to cenna inicjatywa, która powinna być bodźcem do działań edukacyjnych w Polsce, jako przykład na arenie międzynarodowej.

W odniesieniu do przyszłorocznej konferencji w Paryżu paneliści zgodzili się co do tego, że do porozumienia dojdzie. Nie jest jednak pewne, czy Paryż doprowadzi do koniecznych działań. – Ja też wierzę w sukces w Paryżu, chociaż to wszystko będzie zależało od tego, jak zdefiniujemy sukces – podsumował dr Artur Gradziuk z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. – Jeżeli Paryż będzie początkiem wspólnej drogi w nowym kierunku – tak, to będzie sukces – dodała Katarzyna Snyder.

Poniższy rysunek prezentuje kierunek działań przed kolejnym szczytem klimatycznym COP21 w Paryżu oraz w latach następnych.