Do wzrostu cen uprawnień przyczyniły się w głównej mierze decyzje, propozycje i informacje o charakterze politycznym, wypływające zarówno z ONZ UNFCCC jak i z Unii Europejskiej. Istotnym czynnikiem okazały się kolejne dodatkowe weryfikacje projektów CDM i JI, mające na celu ustalenie, czy liczba przyznanych na ich podstawie uprawnień jest zgodna z wynikającą z nich faktyczną redukcją emisji. W szczególności odnosiło się to do projektów HFC-23, w przypadku których aż dwadzieścia poddano rewizji. W efekcie zwiększyło się ryzyko dla potencjalnych inwestorów, którzy nie mogą być do końca pewni uzyskania CERs z niektórych projektów. Pociągnęło to za sobą zmniejszenie prognoz podaży CERs, a w konsekwencji wzrost ich cen.

Co po Protokole?

W miarę zbliżania się końca drugiego okresu rozliczeniowego, uczestnicy rynku carbon coraz niecierpliwiej domagają się informacji na temat tego, co nastąpi po Protokole z Kioto. Szczególnie istotną kwestią jest tu możliwość tzw. bankingu, czyli wykorzystania uprawnień z okresu rozliczeniowego 2008-2012 w trzecim okresie rozliczeniowym. Nie mniej palącą kwestią jest przyszłość uprawnień z projektów CDM i JI w europejskim systemie handlu emisjami. Odpowiadając na liczne sugestie i naciski organizacji takich jak IETA Komisja Europejska zaczyna już proponować wprowadzenie limitów rozliczeń przy pomocy jednostek protokołu z Kioto (CERs i ERUs). Pojawiają się także sugestie wprowadzenia mnożnika dla tych jednostek w odniesieniu do rzeczywistej emisji, np. jednej tonie emisji odpowiadałyby dwie jednostki CERs.

Wciąż unikające wiążących postanowień Stany Zjednoczone (niewprowadzenie systemu cap-and-trade do programu energetycznego) przyczyniają się do spowolnienia decyzji odnośnie post Kioto, tak jak widoczne to było na szczycie klimatycznym w Bonn. Oddalające się w czasie perspektywy wprowadzenia systemu ograniczania emisji w USA wpływają negatywnie na rozwój rynku dobrowolnego. To z kolei odbija się nawet na ICE (Międzynarodowa Giełda Klimatyczna), która po nabyciu Climate Exchange i weryfikacji prognozowanych obrotów zmuszona była do redukcji kosztów poprzez zwolnienia pracowników. Już teraz pojawiają się wypowiedzi polityków, że na COP-16 w Meksyku nie zapadną żadne wiążące decyzje odnośnie następcy Protokołu z Kioto.

Na fali wzrostów cen uprawnień próbuje skorzystać także Rosja, ustalając minimalną cenę ERU na poziomie 10 €/uprawnienie. Zainteresowanie inwestorów wzbudziła Japonia, eksperymentująca z systemem cap-and-trade, w szczególności informacją o sprzedaży 22 AAUs po jednostkowej cenie 142,2 $/uprawnienie. Wzrost gospodarczy w Unii Europejskiej, przejawiający się wzrostami PKB (co ciekawe – przy malejącej produkcji) zwiększył optymizm uczestników rynku carbon. Najśmielsze prognozy przedstawił Deutsche Bank, przewidując wzrost ceny EUAs na koniec 2010r. do aż 20 €. Pamiętać jednak należy, że np. Berclay’s obniżył w tym miesiącu swoje prognozy dotyczące cen EUAs, co może wskazywać na dużą niepewność na rynku.

Kształtowanie się cen uprawnień do emisji na przestrzeni roku lipiec 2009
– sierpień 2010. Źródło: Reuters


Kształtowanie się cen uprawnień do emisji w sierpniu 2010. Źródło: Reuters
 

***

Consus jest spółką prawa handlowego i działa na rynku od 2000 r. W kwietniu 2009 r. Consus sp. z o.o. została przekształcona w Consus S.A. Siedziba firmy mieści się w Toruniu. Obszarem swoich działań Consus S.A. obejmuje całą Polskę oraz kraje Unii Europejskiej.

W sierpniu 2006 r. powołana została spółka Consus France S.A.R.L. (w 100% zależna od Consus S.A.), oraz w 2009 Consus Romania, które pozwalają wszystkim klientom w pełni korzystać z możliwości handlu wewnątrzunijnego.

Podstawową działalnością Grupy Consus są usługi doradcze i pośrednictwo w handlu uprawnieniami do emisji CO2. Consus przeprowadza transakcje spot oraz terminowe, dokonuje również wymiany EUAs na inne jednostki. Firma jest członkiem giełdy Bluenext w Paryżu oraz Europejskiej Giełdy Energii (EEX) w Lipsku oraz European Climate Exchange (ECX) z siedzibą w Londynie.

Grupa Consus prowadzi także działalność w zakresie zarządzania ryzykiem pogodowym, uwzględniając stosowanie derywatów pogodowych. Jako jedyna polska firma jest członkiem Stowarzyszenia Zarządzania Ryzykiem Pogodowym (Weather Risk Management Association, WRMA), wspólnie z którym przygotowuje XI Europejską Konferencję Stowarzyszenia Zarządzania Ryzykiem Pogodowym. Odbędzie się ona w Krakowie, w dniach 16-17 września 2010 (więcej informacji: http://consus.eu/pl/wrma).
W styczniu 2010 roku firma Consus S.A. znalazła się na prestiżowej liście miesięcznika „World Finance”, wymieniającej najprężniej rozwijające się firmy na świecie.