Mechanizm wspólnych wdrożeń ustanowiony art. 6 Protokołu z Kioto polega na wspólnej realizacji projektów redukujących emisję gazów cieplarnianych pomiędzy krajami Załącznika I do Konwencji Klimatycznej, poprzez stworzenie możliwości zaliczenia redukcji uzyskanej w wyniku inwestycji jednego kraju w innym kraju wymienionym w Załączniku I. Zasada tego mechanizmu opiera się na zróżnicowaniu kosztów redukcji emisji gazów w państwach z Załącznika I. Państwo – inwestor zmniejsza swoje koszty redukcji emisji (w porównaniu do kosztów, jakie musiałby ponieść realizując inwestycje krajowe) i zwiększa swój limit emisji. Natomiast państwo goszczące (gospodarz projektu) zyskuje przyjazne dla środowiska, nowoczesne technologie oraz obniżoną emisję gazów cieplarnianych.

Wraz z wejściem w życie Ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji zostały ustanowione zasady dotyczące projektów wspólnych wdrożeń w Polsce, dając podstawy prawne do ich zatwierdzania i realizacji. Polska, spełniając kryteria (tzw. eligibility requirements) zawarte w paragrafie 21 tzw. międzynarodowych wytycznych JI (JI guidelines – Decision 9/CMP.1), może realizować projekty wspólnych wdrożeń w ramach ścieżki I (Track I), która pozwala na zatwierdzanie projektów w ramach procedur krajowych (zawartych w ww. ustawie), bez konieczności udziału Komitetu Nadzorującego JISC (Joint Implementation Supervisory Committee), jak ma to miejsce w przypadku ścieżki II (Track II). Podmiot realizujący projekt dokonuje wyboru jednej ze ścieżek. Realizacja projektów wspólnych wdrożeń w Polsce wymaga uzyskania listu popierającego, a następnie listu zatwierdzającego. Oba rodzaje listów wydaje, w formie decyzji administracyjnej, minister środowiska.

Przewodnik ukazuje podstawowe uwarunkowania proceduralno-prawne na poziomie międzynarodowym i krajowym, konieczne do spełnienia, aby skutecznie wnioskować o zatwierdzenie projektu wspólnych wdrożeń w Polsce, a następnie go wdrożyć. Pokazuje również dotychczasowe doświadczenia z wdrażania tego rodzaju projektów, zapewniając tym samym przekrojowy „know-how” dla potencjalnych projektodawców.

Ponadto przewodnik zawiera podstawowe informacje dotyczące rynku węglowego w Polsce i na świecie, a także przedstawia zagadnienia dotyczące mechanizmów elastycznych oraz zasady wykorzystywania jednostek CER i ERU w ramach EU ETS, które stanowią tło teoretyczne opracowania, umożliwiające zapoznanie się z tą tematyką osobom, które wcześniej nie miały z nią styczności.

 

Dokument pt. „Projekty Wspólnych Wdrożeń – możliwości realizacji w Polsce” – do pobrania w pliku PDF.