Szczegółowe informacje, dotyczące przyszłego zobowiązania nie zostały oficjalnie podane, jednak zgodnie z przewidywaniami cel redukcyjny ogłoszony przed Kopenhagą będzie zbliżony do poziomów uwzględnionych w krajowej legislacji. Wówczas dotyczyłby redukcji emisji do 2020 r. o 17-20%, w odniesieniu do poziomu z roku 2005.

Zgodnie z systematyką ONZ, krajowe poziomy redukcji emisji porównywane są do wartości z roku 1990. W takim przypadku, zobowiązanie USA oznacza redukcję emisji zaledwie o kilka procent, co jest niezgodne z naukowymi wytycznymi zalecającymi ograniczenie emisji w krajach rozwiniętych do 2020 roku o 25-40% w porównaniu do poziomów z roku 1990. Propozycja Stanów Zjednoczonych, zgodna z krajową legislacją, byłaby także zdecydowanie mniej ambitna niż stanowisko krajów Unii Europejskiej, zobowiązujących się do ograniczenia emisji o 20% w odniesieniu do roku 1990 (a o 30% w przypadku silnego zaangażowania ze strony innych państw rozwiniętych).

Jednak chęć ogłoszenia przez Stany Zjednoczone celu redukcyjnego przed Konferencją w Kopenhadze, traktowana jest jako dobry znak na przyszłość oraz ważny krok w kierunku bardziej ambitnych zobowiązań.

Saleemul Huq, specjalista ds. zmian klimatu Międzynarodowego Instytutu Środowiska i Rozwoju (IIED), powiedział w wywiadzie dla BBC News: "Jako bardzo dobry sygnał odbieram gotowość administracji Obamy do przedstawienia zobowiązania redukcyjnego, bez czekania na decyzje Kongresu.”

Dodał przy tym: "Cele redukcyjne, jakie każde z państw zaprezentuje w Kopenhadze, stanowią podstawowy element negocjacji. Miejmy nadzieję, że podczas Konferencji zobaczymy bardziej ambitne deklaracje – w przeciwnym razie nie ma sensu jechać do Kopenhagi,”