Założenia i cele krajowej polityki klimatycznej prezentowali: minister Janusz Zaleski, Podsekretarz Stanu, Tomasz Chruszczow, dyrektor Departamentu Zmian Klimatu i Ochrony Atmosfery z Ministerstwa Środowiska, jednocześnie szef polskiej delegacji podczas COP 15, Witold Retke, p.o. Kierownika Zespołu Porozumień Międzynarodowych z Departamentu Współpracy z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Zbigniew Kamieński z Departamentu Rozwoju Gospodarki z Ministerstwa Gospodarki, Andrzej Werkowski z Forum CO2 a także Grzegorz Peszko, reprezentujący Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.

Podsumowując seminarium minister Zaleski podkreślił:

- To niezwykła okazja dla Polski, żeby na najważniejszym forum politycznej globalnej debaty na temat zmian klimatu, jakim jest niewątpliwie COP 15, zaprezentować swoją politykę klimatyczną i naszą klimatyczną „ofertę”. Polsce udało się osiągnąć znaczne sukcesy w ochronie klimatu, m.in. dzięki efektywnej i kosztownej modernizacji polskiej gospodarki na początku lat 90. Obecnie wdrażamy razem ze wszystkimi krajami Wspólnoty ambitną politykę i wynikający z niej pakiet klimatyczno – energetyczny –dyrektywy i decyzje, dzięki którym Unia ograniczy swoje emisje, wzmocni rolę odnawialnych źródeł energii i poprawi efektywność energetyczną. W Kopenhadze zachęcaliśmy m.in. do współpracy w zakresie handlu nadwyżkami jednostek emisji w ramach Kioto. Po pierwszych umowach, na których Polska zarobiła dotąd 40 mln euro, jesteśmy gotowi do współpracy na większą skalę.

Seminarium na temat polskiej polityki klimatycznej otwiera jednocześnie drugi tydzień największej na świecie konferencji klimatycznej ONZ – COP 15. Liczba zgłoszonych do tej pory uczestników przekroczyła wszelkie najśmielsze oczekiwania organizatorów i przekroczyła według najnowszych danych 54 tysiące.

Przedstawiciele polskiej delegacji, obecni na szczycie od jego początku, czyli otwarcia przez ministra Nowickiego jeszcze jako Prezydenta COP 14, 7 grudnia br. Od tego czasu polscy negocjatorzy pod kierownictwem dyr. Tomasza Chruszczowa oraz prof. Macieja Sadowskiego, szefa zespołu merytorycznego polskich negocjatorów, uczestniczyli w codziennych negocjacjach (08.00-20.00 lub dłużej). Zespół negocjacyjny to ok. 30 osób (w tym 17 osób reprezentujących Ministerstwo Środowiska i instytucje podległe), których zadaniem jest udział w trwających równolegle przez 2 tygodnie 6 rożnych liniach spotkań (spotkania stron konwencji, spotkania stron protokołu z Kioto, ścieżki: SBI, SBSTA, AWG-LCA, AWG-KP). Dodatkowo jest prowadzonych ponad 10 grup roboczych wyłącznie w obrębie zespołu negocjacyjnego Unii Europejskiej, a przez cały czas trwania szczytu odbywa się ponad 350 seminariów merytorycznych, w tym 2 organizowane przez polską delegację.

Odnosząc się do pierwszego tygodnia pracy polskiej delegacji, jej szef, dyr. Tomasz Chruszczow zwrócił uwagę na główne zadania, jakie realizuje zespół negocjacyjny :

- Zadaniem negocjatorów na pierwszy tydzień 15 sesji Konferencji Stron konwencji klimatycznej (COP 15)[1] i 5 sesji Spotkania Stron Protokołu z Kioto (CMP 5)[2] w Kopenhadze było zakończenie dyskusji nad dokumentami negocjacyjnymi. Wyniki prac w kilkunastu podgrupach[3] i dwóch grupach-ścieżkach negocjacyjnych (AWG LCA[4] – ścieżka konwencji i AWG KP[5]- ścieżka Protokołu z Kioto) oparte były na tekstach negocjacyjnych uzgodnionych na wcześniejszych sesjach przygotowawczych i miały doprowadzić do opracowania roboczych tekstów decyzji COP i decyzji m.in. w sprawie zwiększenia celów redukcyjnych dla krajów rozwiniętych. Negocjacje w tym zakresie są niezwykle trudne, a po dniach kiedy wydaje się, że osiągnięto pewien postęp często zdarza się zastój, a nawet regres.

Przewodniczący obu grup (ścieżki konwencji i ścieżki protokołu z Kioto) przedłożyli propozycje konkretnych dokumentów. Jeden przewidujący przedłużenie obowiązywania Protokołu z Kioto oraz zwiększenie zobowiązań redukcyjnych krajów rozwiniętych stron Protokołu. Drugi określający zadeklarowane dobrowolnie przez poszczególne strony konwencji zobowiązania redukcyjne dla krajów rozwijających się oraz dla krajów rozwiniętych, umożliwiający włączenie Stanów Zjednoczonych do porozumienia.

Co nas czeka w ciągu dalszych negocjacji? Najistotniejsze kwestie, które muszą zostać rozstrzygnięte przed końcem negocjacji to decyzje w sprawie ewentualnej kontynuacji Protokołu z Kioto, sposób zapewnienia porównywalności zobowiązań (finansowych, redukcyjnych?) dla innych aniżeli kraje Aneksu I państw rozwiniętych – szczególnie dla USA, czy wprowadzenie mechanizmu finansowego i zapewnienie mu stabilnego dopływu środków oraz sprawnego zarządzania..

Co do pieniędzy, panuje konsensus wśród krajów rozwiniętych co do wielkości środków finansowych na tzw. „Fast start” – czyli finansowanie niezbędnych działań w krajach rozwijających się, zwłaszcza w zakresie adaptacji do zmian klimatu w latach 2010-2012.

Szczyt w Kopenhadze nadal ma szansę stać się pierwszym realnym krokiem w stronę osiągnięcia globalnego porozumienia w sprawie zmian klimatu na okres po roku 2012.

Negocjacje, które potrwają do piątku i zakończą się obradami tzw. segmentu wysokiego szczebla, na którym spodziewanych jest ponad 120 głów państw i szefów rządów, zmieniając jednocześnie charakter negocjacji z merytorycznych, które dominują na początku, na polityczne. Przed końcem tygodnia w Kopenhadze spodziewana jest także wizyta premiera Donalda Tuska (18 grudnia br).

Przypisy:

[1] Konferencja Stron Ramowej Konwencji NZ w sprawie zmian klimatu - Conference of the Parties to the UNFCCC Convention

[2] Konferencja Stron służąca za Spotkanie Stron Protokołu z Kioto - Conference of the Parties serving as the Meeting of the Parties to the Kyoto Protocol

[3] AWG LCA: Wspólna wizja, 6 grup pracujących nad różnymi obszarami i aspektami redukcji emisji, adaptacja, transfer technologii i finansowanie; AWG KP: redukcje emisji w krajach rozwiniętych, wykorzystanie m.in. mechanizmów rynkowych, rola leśnictwa w redukcjach emisji (tzw. LULUCF).

[4] Grupa Ad Hoc ds. Długoterminowej Współpracy w ramach konwencji - Ad Hoc Working Group on Long-term Cooperative Action

[5] Grupa Ad Hoc ds. Dalszych zobowiązań stron Załącznika I w ramach Załącznika B Protokołu z Kioto – Ad Hoc Working Group on Further Commitments of Annex I Parties under the Kyoto Protocol

Pobierz plik: Prezentacja Tomasza Chruszczowa, Dyrektora Departamentu Zmian Klimatu i Ochrony Atmosfery w MŚ, szefa polskiej delegacji podczas COP 15 pt. Poland’s Climate Policy & Green Investment Scheme as a tool for enabling further domestic reductions of greenhouse gases (język ang.)

źródło: Ministerstwo Środowiska
mos.gov.pl