- Kalendarium
-
Debaty
- Czy Polska będzie "Fit for 55%"?
- Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w budynku wielorodzinnym
- Gospodarowanie wodą w budynku wielorodzinnym
- Jak przeciwdziałać ubóstwu energetycznemu i zanieczyszczeniom powietrza
- Szanse rozwoju energetyki morskiej w Polsce
- E-mobility – czy tylko samochód elektryczny?
- Zielone finansowanie
- Gospodarka o obiegu zamkniętym
- Czy planowanie przestrzenne w Polsce da się naprawić?
- Czy transformacja energetyczna w Polsce oznacza wzrost bezrobocia?
- Roślinność na wokół i w budynku wielorodzinnym
- Fundusze unijne na gospodarkę niskoemisyjną
- Ekologia w modzie i tekstyliach
- Seminarium naukowe: Co ekstremalne zjawiska pogodowe mówią nam o zmianach klimatu?
- Woda w mieście - jak ją zagospodarować
- Senior czuje dobry klimat
- Przyszłość ciepłownictwa w Polsce
- Jak zmniejszyć ubóstwo energetyczne?
- Jak osiągnąć neutralny dla klimatu transport w ciągu najbliższych 30 lat?
- Jaki rynek pracy po węglu?
- Czy polska gospodarka może działać bez węgla?
- Jaką energetykę warto dotować?
- Dlaczego węgiel tanieje?
- Zielone miejsca pracy
- Miasto bez samochodu?
- Śląsk - co po węglu?
- Ustawa o energetyce odnawialnej
- Ile powinien kosztować prąd
- Szczyt klimatyczny w Limie
- Węgiel a zdrowie
- Efektywność szansą dla gospodarki
- Energetyka rozproszona
- Polska wobec celów 2030
- Biblioteka
- Wideo
- Patronaty
- Projekty
- O serwisie
- Opinie
- Polityka klimatyczna
- Nauka o klimacie
- Zielona gospodarka
- Inicjatywy lokalne
- Energetyka
- Transport
- ADAPTACJA
- PARYŻ COP21
więcej
Polityka klimatyczna
Nauka o klimacie
Zielona gospodarka
Inicjatywy lokalne
Energetyka
Polityka klimatyczna
Niemiecka prasa: Po nas choćby potop! (17804)
2014-10-25Drukuj
Komentatorzy sobotnich wydań (25.10) niemieckiej prasy niemal bez wyjątku krytycznie oceniają wypracowany na szczycie UE w Brukseli pakiet klimatyczny.
Berliński „Der Tagesspiegel“ jest zdania, że:
„W ochronie klimatu Unia Europejska przestała być wzorem. Ze swoim celem >>co najmniej 40 % mniej gazów cieplarnianych<< do 2050 roku w porównaniu z rokiem 1990, znalazła się na najniższym poziomie tego, co konieczne. By utrzymać globalne ocieplenie na poziomie poniżej dwóch stopni – w porównaniu z poziomem sprzed okresu uprzemysłowienia – europejskim celem musiałoby być co najmniej 50 % mniej emisji CO2. Dlatego mozolnie wypracowany w nocy z czwartku na piątek kompromis nie wywiera szczególnego wrażenia. Tak też będzie on postrzegany w krajach rozwijających się, które bardziej niż inne odczuwają skutki zmian klimatycznych. Po podjęciu takiej decyzji, uzupełnionej jeszcze kolejnymi dwoma słabymi celami, jakimi jest rozwój energii odnawialnych i wzrost efektywności energetycznej, UE nie może się już prezentować w roli prymusa”.
W podobnym tonie utrzymany jest komentarz „Neue Ruhr/Neue Rhein Zeitung“ (Essen); wyjątkiem jest, w jego opinii, stanowisko Polski:
„Mimo dysonansów w europejskim chórze klimatycznym szczyt został zakończony w miłej harmonii. Fakt, że tak zależny od węgla kraj jak Polska opowiada się za celem, jakim jest 40-procentowa redukcja emisji CO2 do 2040 roku, zdecydowanie można świętować jako sukces. Ale – wobec niebezpieczeństw, jakie niosą z sobą zmiany klimatyczne (do których należy też rosnąca konieczność emigracji w najbardziej dotkniętych skutkami globalnego ocieplenia krajach rozwijających się) i wobec szans, jakie przynosi zwrot energetyczny (większa niezależność od ropy naftowej z krajów arabskich i od gazu z Rosji), Europa zbyt się certoli. Sprowadzenie porozumienia do jak najmniejszego wspólnego mianownika – w taki sposób nikt nie staje się wzorem”.
„Stuttgarter Zeitung” skupia się na dwóch aspektach porozumienia energetyczno-klimatycznego:
„Trudno pogodzić się zwłaszcza z porozumieniem dotyczącym energi odnawialnych i wzrostu efektywności energetycznej. Zdecydowane działanie byłoby uważane - wobec dzisiejszej koniukturalnej flauty - za zbyt drogie; ryzyko wyższych cen energii dla odbiorców przemysłowych, za zbyt duże. Na pierwszy rzut oka wydaje się to zrozumiałe w chwili, kiedy nie wystarcza pieniędzy na ocieplanie budynków, dotowanie kupna przyjaznych dla środowiska samochodów, czy wspieranie rozwoju siłowni słonecznych i wiatrowych. Ale to krótkowzroczność. Brakuje podrzędnych celów dla poszczególnych państw. Innowacyjne branże, stawiające na ochronę środowiska, które były ostatnio siłą napędową w tworzeniu miejsc pracy, zostają tym samym wyhamowane”.
„UE pozostaje poniżej swoich możliwości – uważa „Frankfurter Rundschau”:
„Przyjęty do 2020 roku cel – redukcja emisji CO2 o 20 procent – 28 państw unijnych prawie już osiągnęło. Eksperci prognozują, że redukcja gazów cieplarnianych do 2030 o 30 procent jest możliwa także już z dziś obowiązującymi przepisami, w myśl zasady „business as usual”. A to, co koniecznie trzeba jeszcze zrobić, by osiągnąć 40-procentową redukcję CO2, jakoś się UE nie udaje. Dalekosiężny cel jest nieodwołalny: do połowy stulecia państwa uprzemysłowione muszą zredukować swoje emisje niemal do zera. Kto teraz nie wykorzysta istniejących potencjałów, narzuca politykom, wiodącym ekonomistom i zwykłym obywatelom w przyszłych dziesięcioleciach brzemię konieczności działania w przyspieszonym tempie. Co jest niewiarygodnie drogie i ryzykowne, bo może nie funkcjonować. Słowem: po nas już tylko potop”.
Źródło: dw.de
Podziel się swoją opinią
Za treść materiału odpowiada wyłącznie Fundacja – Instytut na Rzecz Ekorozwoju
Newsletter
Patronaty
Kalendarium
- PN
- WT
- ŚR
- CZ
- PT
- SO
- ND
Warning: Illegal string offset 'dzien' in /tpl_c/%%58^58D^58DE6355%%kalendarz.tpl.php on line 31
0- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
ChronmyKlimat.pl wersja 2.0 – portal na temat zmian klimatu dla społeczeństwa i biznesu. © Copyright Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju | |
Redakcja: ul. Nabielaka 15 lok. 1, 00-743 Warszawa, tel. +48 +22 8510402, -03, -04, fax +48 +22 8510400, portal@chronmyklimat.pl |
RSS
Polityka prywatności