Komisja Europejska przedstawiła 6 listopada br. propozycję prawodawstwa koniecznego do formalnej ratyfikacji przez Unię Europejską drugiego okresu rozliczeniowego (2013-2020) protokołu z Kioto w sprawie zmian klimatu. UE, państwa członkowskie i Islandia zobowiązały się do wspólnej realizacji celu zakładającego redukcję o 20 proc. swoich łącznych emisji gazów cieplarnianych w drugim okresie w porównaniu z poziomem z 1990 r. lub ich innymi wybranymi latami obliczeniowymi. To zobowiązanie do redukcji emisji jest zgodne pakietem klimatyczno-energetycznym z 2009 r. i odzwierciedla określone w pakiecie środki w zakresie redukcji na poziomie UE i państw członkowskich.

Komisarz ds. działań w dziedzinie klimatu Connie Hedegaard powiedziała: "Ratyfikacja drugiej fazy protokołu z Kioto podkreśla zaangażowanie UE w określenie prawnie wiążącego i opartego na przepisach podejścia do międzynarodowych działań w zakresie przeciwdziałania zmianie klimatu. Naszą determinację przy realizacji tych zobowiązań pokazuje fakt, że w praktyce UE już stosuje cele i zasady przewidziane w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto, ponieważ rozpoczął się on w styczniu bieżącego roku. Poprzez formalną ratyfikację drugiej fazy protokołu Europa przyczyni się do jak najszybszego wprowadzenia go w życie na szczeblu międzynarodowym. Jestem pewien, że Parlament Europejski, Rada, państwa członkowskie i Islandia, tak szybko jak będzie to możliwe zakończą procedury ratyfikacyjne."

Komisja przedstawiła dziś dwa wnioski ustawodawcze dotyczące: decyzji Rady w sprawie ratyfikacji poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto ustanawiającej drugi okres rozliczeniowy oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kwestii technicznych związanych z realizacją drugiego okresu rozliczeniowego.

Decyzja o ratyfikacji

Decyzja o ratyfikacji umożliwia UE, jako stronie protokołu z Kioto, ratyfikację poprawki dauhańskiej. Określa także warunki, zgodnie z którymi UE, jej państwa członkowskie oraz Islandia wspólnie zrealizują zobowiązanie do redukcji emisji o 20 proc.

Decyzja o ratyfikacji nie zmienia żadnych celów krajowych wyznaczonych w pakiecie klimatyczno-energetycznym ani limitu emisji unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), które spowodują osiągnięcie 21 proc. redukcji do 2020 r. w porównaniu z poziomem z 2005 r.

Proponowane rozporządzenie dotyczące kwestii technicznych stanowi podstawę dla aktów prawnych mających na celu rozwiązanie szeregu kwestii technicznych związanych z realizacją przez UE i państwa członkowskie drugiego okresu rozliczeniowego.

Dalsze działania

Oba wnioski zostają teraz przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Równolegle do ratyfikacji przez Unię Europejską państwa członkowskie i Islandia będą musiały zakończyć swoje krajowe procesy ratyfikacyjne.

Komisja ma nadzieję, że ratyfikacja przez Unię Europejską i ratyfikacje krajowe zakończą się do lutego 2015 r. Następnie UE, państwa członkowskie i Islandia jednocześnie złożą swoje odpowiednie instrumenty przyjęcia w ONZ, dzięki czemu poprawka dauhańska będzie mogła wejść w życie w tym samym czasie dla wszystkich.

Na szczeblu międzynarodowym poprawka dauhańska wejdzie w życie po jej ratyfikacji przez trzy czwarte stron protokołu (tj. 144 ze 192 stron). Unia Europejska jest również stroną protokołu, podobnie jak wszystkie państwa członkowskie i Islandia.