Posłowie pytali komisarz Hedegard o treść i cele komunikatu Komisji Europejskiej z dziewiątego marca w sprawie negocjacji klimatycznych. Dokument proponuje ożywienie działań na arenie międzynarodowej po niezbyt owocnej konferencji ONZ w Kopenhadze w grudniu 2009 roku.

Ostrożnie z oczekiwaniami

Podczas dyskusji komisarz Hedegaard powiedziała Izbie, że ostateczne porozumienie może zostać opóźnione mimo że UE jest już gotowa. Zdaniem komisarz, należy ostrożnie podchodzić do oczekiwań związanych z wynikiem nadchodzącej konferencji w meksykańskim Cancun, ponieważ kolejne fiasko może dać impuls twierdzącym, że żadne porozumienie nie jest konieczne.

Hedegaard, była minister do spraw klimatu w duńskim rządzie tłumaczyła, że aby osiągnąć konkretne cele w Cancun, Unia powinna naciskać na USA i Chiny. "Musimy koncentrować się na treści, nie na formie porozumienia", mówiła komisarz..

Richard Sreber, przedstawiciel największego bloku politycznego w Parlamencie, centroprawicowej Europejskiej Partii Ludowej, mówił, iż w mamy obecnie w Europie "kryzys zaufania", jeśli chodzi o przyczyny zmian klimatu. "Sondaże wskazują, że tylko 30 procent obywateli Unii Europejskiej uważa, że CO2 ma wpływ na klimat".

Kopenhaga podzieli los Doha?

Przemawiający w imieniu grupy Socjalistów i Demokratów Jo Leinen, powiedział: "musimy znaleźć mechanizm, który umożliwiłby wymianę informacji i opinii na temat zmian klimatycznych. Zarówno Parlament Europejski jak i Komisja mają szerokie kontakty w tej dziedzinie. Obawiam się, że negocjacje w sprawie ochrony klimatu spotka podobny los, jak rozmowy WTO rundy Doha, kiedy to moment ostatecznego porozumienia opóźnia się z roku na rok".

Zdaniem liberała Chrisa Daviesa, w dalszych rozmowach nad klimatem, "Unia Europejska uzależniona jest od dobrej woli pozostałych stron i nie może podpisać umowy sama". Jeśli chcemy osiągnąć sukces, mówił poseł, "będziemy potrzebowali wszystkich przyjaciół, jakich mamy". Satu Hassi z grupy Zielonych w Parlamencie powiedział, że Unia musi wyjść poza swój cel dwudziestoprocentowej redukcji emisji CO₂ do 2020 roku i dążyć do obniżenia emisji o co najmniej 30 procent.

Przedstawiciel grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, Martin Callanan powiedział, że gdy nie uda się podpisać umowy, jednostronna redukcja emisji może zaszkodzić konkurencyjności europejskiej gospodarki.